Ach, seks met een 13-jarige…..

Geplaatst op door

 

Stel:

In 1977 wordt een dan 13-jarig kind in de Verenigde Staten gedrogeerd (met champagne en een slaappil) en misbruikt. De 43-jarige verdachte van de verkrachting wordt in maart 1977 in een hotel gearresteerd.

Uit een reeks aanklachten bekent hij, in ruil voor strafvermindering, de aanranding van het meisje. Voor het tot een straf komt, vlucht hij echter naar Frankrijk en Polen. Daar gaat hij verder met zijn uiterst succesvolle leven.

In september 2009 is hij dan toch aan de beurt. Tijdens een bezoek aan Zwitserland wordt hij gearresteerd. Het slachtoffer, de inmiddels 45-jarige Samantha Geimer, is tegen oprakeling van de pijnlijke kwestie en wil met rust gelaten worden.

Op hoeveel steun en sympathie zou een gevluchte verdachte van seksueel misbruik eigenlijk kunnen rekenen? Zouden er anno 2009 nog mensen zijn die het opnemen voor deze man? Die hem zelfs vrij willen hebben?

Stel nu eens dat een bekende Nederlander in een gezaghebbend actualiteitenprogramma het volgende zou zeggen over de arrestatie:

”’Ach, seks met een 13-jarige. Er zijn er wel meer die seks hebben gehad met kinderen. Het is 30 jaar geleden. Zijn vrouw  is toen ook vermoord. Hij was waarschijnlijk een beetje in de war. Nu hebben ze hem aangehouden. Bizar. Zag het slachtoffer er wel echt als 13 uit? Ik geloof dat dat wel een beetje meeviel.’

En stel nu eens dat deze bekende Nederlander niet de enige is die het voor de man opneemt. Stel dat een journaliste van een landelijke krant het ‘ziekelijk’ acht dat de vanuit Amerika naar Frankrijk gevluchte man al die tijd in de gaten werd gehouden door een Amerikaanse officier van justitie.

En stel nu eens dat de organisatie van het Zwitserse filmfestival waar de man was tijdens zijn arrestatie met het volgende statement naar buiten komt:

”De organisatie toont zich diep geschokt. Dit is  een ongekend cultuurschandaal. De arrestatie van deze man is een klap in het gezicht van heel kunstminnend en -scheppend Zwitserland”.

En daar blijft het niet bij.

Frankrijk en Polen dringen bij Zwitserland aan op vrijlating. Fréderic Mitterrand, de Franse minister van cultuur, zegt het als volgt: ”Deze nieuwe beproeving wens je niet toe aan iemand die al zoveel heeft doorgemaakt’’. (de man verloor zijn moeder in Auschwitz en in 1969 werd zijn hoogzwangere vrouw vermoord door een sekte)

Ook filmsterren in Hollywood bemoeien zich er mee.  Zij vinden het niet kunnen dat de politie nota bene een culturele avond heeft aangegrepen om de man op te pakken. De avond had immers een mooi eerbetoon moeten worden.

Misschien dat u het nieuws van de afgelopen dagen niet zo goed heeft gevolgd en nu zegt: leuk bedacht, rechtbankverslaggever.  Maar zo bont zal het toch niet worden.

Toch wel.

De man in kwestie is de wereldberoemde filmregisseur Roman Polanski (The Pianist, Rosemary’s Baby).

Het eerste citaat is van filmproducent Matthijs van Heijningen, uitgesproken in een uitzending van NOVA. De tweede opmerking is van een journaliste van het NRC.

Ik blijf in lichte verbijstering achter.

  

 

Delen

0 reacties

  3. Ik ken het vonnis niet noch de pv’s van afgelegde verklaringen. Vooropgesteld diene dat het als oudere volwassene “not done” is om met een minderjarig, 13 jaar oud meisje seksuele gemeenschap te hebben. Over de verwerpelijke drogering etc hoeven we het niet eens te hebben.
    Maar.. het feit heeft zich 30 jaar geleden voorgedaan ! Het slachtoffer zelf wil het er niet meer over hebben en wil de zaak niet meer oprakelen…

    Maar dan komt de volgende vraag naar voren : waarom heeft de Amerikaanse OvJ zolang gewacht met ingrijpen ? Het staat vast dat Polanski gedurende de lange periode van 30 jaar veelvuldig in landen heeft vertoeft waar de Amerikaanse OvJ ook had kunnen ingrijpen. Waarom is dat nagelaten ?

    Ik kwalificeer het pas na 30 jaar ingrijpen, terwijl dat ook al veel eerder had gekund, als tardief, en het is maar zeer de vraag of het nog wel wenselijk is geweest (mede in het belang van het slachtoffer) pas na 30 jaar, en na het geen gebruik maken van vele eerdere mogelijkheden, dat de Amerikaanse OvJ Polanski (eindelijk) laat oppakken.

  4. Recht is recht en een verwerpelijke misdaad is nog steeds een verwerpelijke misdaad na 30 jaar. Ik ben benieuwd of de reacties anders waren geweest als deze man gewoon een onbekende was geweest of een Marokkaanse medelander die hier al 30 jaar woont. Ik wed dat de hele nederlandse bevolking dan dolblij en enthousiast had staan juichen dat deze man niet zomaar met een ‘oude’, verwerpelijke misdaad wegkwam.

  5. Ik heb het ook met een meisje van 13 gedaan (kussen) maar toen was ik wel 14.

  8. Licht verbijsterd? Zeg maar totaal verbijsterd. Ik begrijp werkelijk niet dat er mensen zijn die het voor hem opnemen.

  9. childrescue @:De misdaad bestaat in het drogeren en verkrachten van een meisje van 13. Wie dat goedpraat en zelfs een deel van de schuld bij het meisje probeert te leggen, maakt zich zelf ook schuldig aan die misdaad. Met wederzijds goedvinden een beetje aanrotzooien is niet aan te raden misschien als je zo jong bent , maar het is beslist geen misdaad.

  11. Iedere meerderjarige die met een minderjarige sexueel aan het rotzooien is, dient een zware veroordeling te krijgen.

    Zij die dit rotzooien bagatelliseren of ook maar enigszins goedspreken moeten toch maar eens op bezoek bij een psychiater gaan.

  12. @ ReneS :
    Dank je voor de links. De verwerpelijkheid van de daad en de naar aanleiding daarvan uitgesproken veroordeling staan absoluut niet ter discussie.
    Het gaat er om dat Amerikaanse justitie het heeft laten bestaan om maar liefst 30 jaren ( ! ) nodig heeft gehad om Polanski in zijn nekvel te pakken.
    Dat terwijl OvJ gedurende die extreem lange periode tientallen keren de mogelijkheid heeft gehad om hem in de boeien te slaan. Zeker in Zwitserland waar Polanski veelvuldig zijn gezicht heeft laten zien, en ook in vele andere landen waar de OvJ had kunnen ingrijpen.
    Daarnaast speelt ook nog de rol dat het niet in het belang is van het slachtoffer dat deze, zondermeer verwerpelijke zaak, opnieuw in the picture komt te staan. Vergeet niet dat Polanski een wereldbekend persoon is. De wereldwijde media zullen zich er op storten.
    Bij het slachtoffer zullen oude wonden weer worden opengereten, dit terwijl zij het gebeurde na 30 jaar juist een plek had gegeven.
    Dus wat is wijsheid ? Ik blijf het optreden van de Amerikaanse OvJ als tardief kwalificeren, maar ook (in het belang van het slachtoffer) als onwenselijk.
    vr.gr.

  13. Dus omdat hij zo ontzettend slim is en misbruikt maakt van zijn geld en beroemdheid, moet je het maar laten rusten? Dacht het niet.

  14. Met alle respect, maar het slachtoffer deed in 2003 haar verhaal aan CNN. Om dan te zeggen dat we in het belang van het slachtoffer de zaak moeten laten rusten..daar zie ik toch wel een soort van discrepantie in.

  15. @ Baasbraal :

    Zie je ergens staan dat ik dat beweer ????? Graag even een verwijzing dan.
    Sorry, maar je bent juridisch niet geschoold. Geeft helemaal niets, maar ga je eerst eens verdiepen in de casus. Zoek eens naar de juridische betekenis van het woord “tardief” .
    En probeer je eens in te denken wat het wereldwijd oprakelen van deze zaak voor het slachtoffer betekend. Een slachtoffer die dat helemaal NIET wil !

    Bedenk daarbij dat de Amerikaanse OvJ gedurende die 30 jaren die viespeuk van een Polanski tientallen keren had kunnen opmaken, maar dat op een of andere manier of om een of andere reden heeft nagelaten.

    Bekijk het GEHEEL en kijk naar de wenselijkheid en gevolgen. Wat is in dit geval wijsheid ?

  17. Yep Chris. Daar zat ik ook aan te denken.

    Zou het misschien zo zijn geweest dat het slachtoffer zich TOEN (dus in 2003) niet realiseerde wat de gevolgen van haar naar buiten treden zouden zijn ?

    Zou zij juist door dat interview van zes jaar geleden tot de conclusie zijn gekomen dat het allemaal veel te pijnlijk en te confronterend voor haar zou worden om alles weer op te rakelen ?

    Dat zij daarom en daarna heeft besloten dat ze er liever geen aandacht meer aan wil besteden, althans niet publiekelijk ?

    Zou zo maar kunnen he ?
    Vr.gr.

  18. De wil van het slachtoffer hoeft niet altijd doorslaggevend zijn. In zaken van huiselijk geweld zien we ook vaak dat aangeefsters een brief sturen om af te zien van vervolging. Daar kun je als justitie rekening mee houden, maar het hoeft niet.

    Ik ben het op zich met je eens dat 30 jaar wachten lang is, al zijn er ook wel omstandigheden die dat enigszins rechtvaardigen (polanski is gehoord in de zaak, ging daarna vrijwillig naar een kliniek en nam daarna de benen).

    Maar dat is het niet het punt van mijn betoog. Waar het mij om gaat is dat mensen van het feit an sich een bagatel maken.

  19. Gelet op de wereldwijde reacties denk ik niet dat er een bagatel van wordt gemaakt. Het “kamp” is verdeeld.
    Dat er een ernstige misdaad is gepleegd, dat staat vast. Dat de dader terecht gestraft is idem. Dat staat buiten kijf.

    Maar wanneer je gaat kijken wat er de afgelopen 30 jaren is gebeurd (of juist niet is gebeurd), en als je de wens van het slachtoffer aanhoort……
    Wat is wijsheid ? Ik zou het niet weten.
    Wel weet ik dat de amerikaanse OvJ grove steken heeft laten vallen. We zullen het wel zien….

  20. Misschien een simpele gedachtegang, maar (hoe erg het gepleegde feit ook is) is er na 30 jaar geen sprake van ‘verjaring’?

  21. Nee, verjaring telt niet als iemand zich onttrekt aan de rechtsgang.

  22. Justitie zegt zelf 7 pogingen te hebben ondernomen om hem aan te houden.

  23. @RB Is dit ook van toepassing op het Amerikaans recht, ik ken deze niet uit mijn hoofd en zeker niet omdat dit per Staat nog wel eens anders is.

  29. @ Chris : die link werd nagenoeg gelijktijdig geplaatst.

    Ter ondersteuning van mijn standpunt even dit stukje tekst uit het art. naar voren halen :

    Toch bestaat de indruk dat de zaak-Polanski geen hoge prioriteit had voor justitie in Californië. De regisseur woonde, werkte en reisde openlijk in Europa. Hij koos domicilie in Frankrijk en heeft een chalet in de Zwitserse Alpen.

    En juist daarom kwam ik op de kwalificatie “tardief” .

  30. De verontwaardigde reacties van een aantal filmliefhebbers geven mooi aan dat rechtvaardigheid in grote mate een emotionele kwestie is. Genieten van Polanski zijn films is nu eenmaal wat moeilijker als je de hele tijd denkt: “Deze regisseur heeft een 13-jarig meisje gedrogeerd en gedwongen tot seks.” En daarnaast moet je het natuurlijk ook een beetje utilitaristisch bekijken: door het maken van die wondermooie films waar miljoenen mensen van genieten, maakt hij het leed van dat ene meisje meer dan goed. Toch?!

  31. childrescue@ met aanrotzooien bedoel ik wat jij deed toen je 14 was, niet wat een volwassene met een kind van 13 doet. Ik ben het dus met je eens.
    huppetee@ Ik heb het opgezocht(op Google), maar je hebt gelijk:ik heb geen jurische kennis, maar gelukkig geeft het niet. Kun je even uitleggen wat de term juridisch in dit geval betekent en wat je er mee wilt zeggen? Ik werd er nl. bij Google niet wijzer van.

  32. JSS@ NEE, NEE, het een heeft niets met het andere te maken. Daar worden al de hele geschiedenis misdaden mee goed gepraat.

  33. @ baasbraal :

    Tardief houdt simpel gezegd in dat je gezien de omstandigheden “te laat” bent met je eisen. Dit alles gezien in datgene wat er in het verleden is gebeurd en heeft plaats gevonden. Let wel … : ik heb het alleen over deze casus !
    Een feit dat 30 jaar geleden heeft plaatsgevonden….. Amerikaanse justitie heeft gedurende die DERTIG JAAR slechts ZEVEN POGINGEN gedaan om Polanski in zijn lurven te pakken… En dat terwijl Polanski zich gewoon open en bloot in Europa etc vertoonde (zie mijn eerder aangehaalde stukje tekst). Door dat alles kan je de term “tardief” bezigen.
    Let wel : van mij persoonlijk mag Polanski in een cel zijn straf gaan uitzitten. Geen probleem mee.
    Maar dat gedrag van de Amerikaanse Justitie… ? De wens van het slachtoffer om het te laten rusten ???
    Zoals gezegd : het lijkt mij een heel moeilijke zaak.

    Wat tardief kan inhouden kunt U hierbij zelf op zoek gaan : http://www.google.nl/search?hl=en&source=hp&q=rechtspraak+tardief&btnG=Google+Search&aq=f&oq=

  35. @huppetee: Frankrijk en Polen hebben geen uitleveringsverdrag met de VS. Ze hebben dus in die landen nooit iets kunnen doen.

  36. Dat weet ik.. Maar zoals al eerder geschreven : hij had ook een chalet in Zwitserland. Daarnaast is het algemeen bekend dat hij zich gewoon in heel Europa (er verder) vertoonde.

  37. Het is ondenkbaar dat de media en anderen zich zo laten leiden. Het niet kunnen scheiden van twee gebeurtenissen en het afdoen in het psychologische goed praterij. De objectiviteit is gewoon verdwenen en het slachtoffer staat nog meer alleen.

  39. Voor de duidelijkheid: dat was sarcastisch bedoeld. Leed en geluk laten zich niet optellen of vergelijken.
    Het verhaal gaat dat er in Amerika een professor filosofie was die niet uitgepraat raakte over het wonderschone utilitarisme. Toen kreeg hij een aanbod voor een leerstoel op een andere universiteit en kon hij maar niet beslissen. Eén van zijn assistenten zei toen: “Maar da’s toch eenvoudig? Voor- en nadelen van beide opties uitrekenen en dan die met de hoogste score nemen.” Waarop de prof: “Are you f*cking kidding me? This is real life!”

  41. Wat nog ongelofelijker is, is dat het Nederlandse cinematisch bureau Cinemien de petitie om Roman Polanski te laten gaan heeft ondertekent.

    Verbijsterend. En verwerpelijk.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *