Ik werd onlangs door een van de hoogste bazen van het Groninger politiekorps voorzien van de titel ‘een echte journalist 2.0’
Voor mensen die niet dagelijks op het internet zitten:
De toevoeging 2.0 staat voor ‘nieuwe stijl’ en slaat van origine op internet-aangelegenheden. De evolutie van internet, zullen we maar zeggen.
De politiechef doelde met zijn opmerking op mijn aanwezigheid op het wereldwijde web. Ik heb een blog (meerdere) en ik twitter. Er zijn dagen dat ik meer op het internet zit dan irl (In Real Life).
Maar volgens mij voldoe ik in nog meer opzichten aan de term 2.0. Daar moest ik vandaag aan denken na bestudering van een hedendaagse werkdag.
Toen ik begon als verslaggever op de stadsredactie – ergens in 2001 – was het allemaal nog erg overzichtelijk. Je typte op je pc een stukkie en dat stukkie stond de volgende dag in de krant.
En als je echt een bijzonder verhaal had geschreven, werd het via de gezamenlijke persdienst meegenomen in nog een stuk of tien regionale kranten. Altijd leuk. Eindhovens Dagblad: Door Chris Klomp
Nu is dat allemaal anders.
Zo maakte ik vandaag in de ochtenduren een tekstberichtje voor radio, internet, teletekst en kabelkrant. Berichten die ook op diverse weblogs verschijnen als rss-feed.
Om twee uur in de middag interviewde ik de persrechter voor de draaiende camera van TV Noord en om vier en vijf uur probeerde ik live zinnige antwoorden te vinden op vragen van de presentator in de nieuwsuitzendingen van Radio Noord.
Met enige regelmaat komen daar ook nog de verhalen bij voor het Dagblad van het Noorden, die soms weer via Waterstad FM als tekstbericht op de radio worden voorgelezen of als internetverhaal opduiken op de site van de krant of als teletekst-stukje op TV1 (het tv-kanaal van de krant).
Eén nieuwsverhaal dat door één journalist via teletekst, internet, kabelkrant, radio, televisie en de krant naar buiten komt.
Tijden veranderen.