Je hoort mensen wel eens zeggen dat het raar kan lopen in het leven.
Die mensen hebben gelijk.
Neem nu het leven van de 50-jarige Maurice uit Winschoten. Vader van drie.
Maurice was jarenlang een gewaardeerde onderwijsassistent op een school in Leek. Zijn collega’s vonden hem een prettige man. In het contact met de leerlingen was hij altijd correct.
Niets te klagen.
Tot het zomerkamp in Appelscha.
Daar vonden leerlingen op de laptop van de onderwijsassistent gekke plaatjes. Kinderpornografie. Twee foto’s en twee filmpjes. Over de inhoud valt niet te discussieren.
Maurice werd geschorst. Aangegeven bij de politie en later ontslagen. Justitie stuurde hem een dagvaarding en Maurice moest noodgewongen op zoek naar ander werk. Omdat hij na een schikking met de schopol uiteindelijk zelf ontslag nam, kon hij fluiten naar een uitkering.
Nu staat hij in een fabriek acht uur per dag aan de lopende band houtwerk te sorteren. Het werk sloopt zijn rug, maar Maurice moet door. Zonder zijn loon kan hij de alimentatie, die ondanks zijn devaluatie geen cent naar beneden is bijgesteld, niet betalen. Maurice ziet het ongeschoolde baantje als een straf.
Goed, rechtbankverslaggever. Wat is je punt? Iemand die de fout in gaat, moet daar de consequenties ook van nemen. Wat is het probleem? Had ie allemaal maar eerder moeten bedenken. Bijvoorbeeld toen hij die walgelijke rommel op zijn laptop had gezet. Zijn werkcomputer notabene.
Mijn punt is dat Maurice een verklaring heeft voor de kinderporno en dat justitie die verklaring niet eens weerlegt.
Maurice kreeg vier jaar geleden van een leerling een muziekdvd. Ruim 4,5 gigabyte aan muziekbestanden, bedoeld en gebruikt voor de discofeestjes op school. Twee jaar geleden vond hij op die dvd kinderporno. Een poging de ongewenste bestanden te verwijderen, zorgde voor een laptopcrash. De dvd verdween in een la.
En dook pas weer op in Appelscha.
Ik wil hier op deze plek niet beweren dat het excuus van Maurice het echte verhaal is. Dat weet ik niet.
Wat ik wel weet is dat justitie het verhaal niet tegenspreekt. Zelfs denkt dat het op onderdelen best zo gegaan kan zijn. En ook best wil toegeven dat Maurice niet zelf actief op zoek is gegaan naar kinderporno.
Maar hij had simpel beter zijn best moeten doen om de illegale bestanden van de dvd te krijgen. Dat neemt justitie hem kwalijk.
Wat volgt is een eis van 30 uur werkstraf. Omdat justitie ook wel begrijpt dat dit een bijzondere zaak is.
Maar het gaat Maurice helemaal niet om de werkstraf. Hij voelt zich onschuldig en dan is zelfs een werkstraf van een seconde een klap in het gezicht.
Ik kan me de frustratie van deze man heel goed voorstellen. Hij kent de naam van de leerling niet meer die hem ooit die vermaledijde muziekdvd gaf. Hij weet wel dat de school nog een foto heeft, waarop hij te zien is. Maar de foto staat op de schoolserver en zijn voormalige werkgever geeft hem geen toestemming hier onderzoek naar te laten doen. De politie is er voor zover ik weet in ieder geval niet naar op zoek geweest.
Nogmaals. Ik weet niet of het verhaal van Maurice klopt.
Maar als het wel zo is, dan heeft hij alle recht om zich slachtoffer te voelen.