Als hij zenuwachtig in de gang van de rechtbank wacht op wat komen gaat, troost een vrouw hem met een blik van medeleven. Niet veel later komt een tweede vrouw aanlopen. Ze aait in het voorbijgaan zijn schouder en geeft hem een zoen. De twee jonge vrouwen zijn vandaag gekomen om hem te steunen.
Wie niet beter zou weten, zou denken dat de man als slachtoffer naar de rechtbank in Amsterdam is gekomen. Maar als de bode de zaak aankondigt door zijn achternaam over de gang te laten schallen, loopt de jonge man niet naar de plek in de zaal waar slachtoffers doorgaans gaan zitten, maar neemt hij plaats in het verdachtenbankje. Pal voor de rechters die moeten oordelen over zijn strafdossier.
Er straalt iets van moedeloosheid uit zijn lichaamstaal. Alsof hij het allemaal niet begrijpt of kan begrijpen. Waarom hij hier zit, wat hij dan verkeerd heeft gedaan en waarom de zaak nog steeds voortsleept.
Ardennen
De rechtbank neemt hem mee terug in de tijd.
Naar die dag eind januari 2019 toen de verdachte samen met 30 collega’s vanuit Amsterdam naar de Belgische Ardennen was vertrokken. Voor een heerlijk ontspannen bedrijfsuitje in een villa, met zwembad en meerdere slaapvertrekken. Er wordt op de heenreis al stevig gedronken en eenmaal ter plaatse is het zaak om de kamers te verdelen.
Hij gaat samen met haar op een kamer, want zij weet dat hij geen bijbedoelingen heeft. Ze vertrouwt hem. Zo erg zelfs dat ze na het zwemmen samen in bad stappen omdat zij haar haren nog moet wassen. Keurig met allebei de badkleding aan. Omdat hij jaren kapper is geweest, laat zij hem door haar haren gaan.
Als de avond vordert, begint de drank in te slaan. Zo erg zelfs dat zij op de bank in slaap valt en door goedwillende collega’s naar haar bed wordt gedragen. Daarna gaat het mis. Nog half in slaap voelt ze hoe iemand haar broek en onderbroek naar beneden trekt en meerdere vingers in haar vagina steekt. Als ze wakker is, hoort ze de man die ze door en door vertrouwde zeggen: ‘Ik ga je neuken’.
Seksueel
De verdachte zelf heeft een andere lezing van die nacht in de Ardennen. Volgens hem maakte hij de jonge vrouwelijke collega wakker zodat ook hij in bed kon liggen. Er heerste volgens hem al sinds de badscène een seksuele spanning tussen de twee en had zij duidelijk zin in seks. Toen hij naast haar ging liggen en tegen haar aan begon te rijden, reageerde ze ook kreunend en hijgend. Ze moest dus wel wakker zijn en begreep best wat de bedoeling was. Toen ze vertelde dat ze niet wilde, stopte hij naar eigen zeggen meteen.
Helaas voor de verdachte vertellen zijn collega’s bij de politie een ander verhaal. Ze laten optekenen dat ze de jonge vrouw naar bed hadden gebracht en dat ze daar meteen in slaap viel. Ze vertellen ook dat ze haar die nacht vol ontreddering in de keuken hadden aangetroffen, waar ze onder meer emotioneel vertelde dat ‘die teringlijer’ aan haar had gezeten.
Alcoholslaap
Twee weken later is het laatste woord aan de rechtbank. En die ziet zich gesteld voor de vraag wat er in die nacht nou eigenlijk precies is voorgevallen. Volgens de rechters is uit het dossier duidelijk geworden dat het slachtoffer in een diepe alcoholslaap lag. Daardoor heeft zij op geen enkel moment kenbaar kunnen maken wat ze wel of niet wilde. Ze lag ook op haar buik, heeft de verdachte niet gezien en was er ook geen sprake van een conversatie tussen de twee.
Omdat ze sliep was ze in een situatie van verminderd bewustzijn en kon ze dus ook geen weerstand bieden aan de handelingen van de verdachte. Ze heeft dat dus allemaal moeten ondergaan zonder zich ertegen te kunnen verzetten en dat maakt de verdachte strafbaar aan seksueel misbruik.
Volgens de rechtbank heeft de man het vertrouwen en de lichamelijke integriteit van het slachtoffer op grove wijze beschaamd door onverhoeds en ongevraagd met zijn vingers in haar vagina te gaan terwijl zij lag te slapen. Op een plek ook nog eens waar zij zich veilig waande.
De gevolgen waren groot, tot op de dag van vandaag heeft het slachtoffer het incident nog niet verwerkt en staat zij onder behandeling van een psycholoog. Nog iedere dag denkt ze aan die rampzalige nacht in de Ardennen. Nog steeds gaat ze gebukt onder angstaanvallen. Daar komt bij dat de dader geen enkele verantwoordelijkheid neemt voor zijn gedrag.
Celstraf
Wat de rechtbank betreft kan dan ook niet anders dan gereageerd worden met een onvoorwaardelijke celstraf. Hoewel de verdachte een blanco strafblad heeft en ook niet in voorarrest heeft gezeten, verdwijnt hij voor anderhalf jaar achter de deur.
Na het lezen van het vonnis dacht ik terug aan de twee jonge vrouwen die hem steun hadden geboden tijdens zijn strafzaak. Geloofden ze eerder zijn versie van het verhaal en nu niet meer? Steunen ze hem nog steeds? Komen ze trouw op bezoek in de gevangenis? Daar waar hij nu iedere dag en nacht na kan denken over wat hij heeft gedaan?
Of steunen ze hem door dik en dun omdat een mens nu eenmaal meer is dan zijn daden?
Waardeer dit artikel!!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Je kunt mij ook met een vast per bedrag per maand steunen: klik dan hier. Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.