Ik las vandaag de afscheidsbrief van een vader. Hij vertelde aan honderden ouders en leerkrachten dat hij nu eindelijk rust heeft. Samen met zijn drie zoontjes.
Dat hij niet meer wil vechten. Tegen een ex. Tegen procedures. Tegen zijn eigen depressie. En dat hij daarom een keuze had gemaakt. Een keuze die het einde zou betekenen van de levens van hele jonge kinderen.
Ik stond op een klein weggetje ergens in Drenthe en keek naar een politielint. Achter het lint, ergens op een op het oog vrolijk bungalowpark, lagen de lichamen van drie dode jongetjes. En hun vader.
Ik las de brief van de vader in mijn functie als journalist. En met mij lazen vele journalisten mee. En omdat het ons werk is en het beestje een naam moet hebben noteerden wij bijna allemaal
Dat vinden wij logisch. Een vader die zijn kinderen zo bruut uit het leven jaagt: dat is moord. Maar ik moest ook denken aan andere drama’s waar ik eerder professioneel bij betrokken was. En toen viel me iets op:
Hoe denken wij eigenlijk over moeders die hetzelfde doen? Die op hun kind gaan zitten of het verstikken met een kussen?
Gek genoeg maken we daar onderscheid in. De brute onbegrijpelijke kindermoord is ineens een ‘incident’ en een:
En eigenlijk is dat best gek. Zijn wij aardiger voor moeders? Hebben wij meer begrip voor vrouwen? Kunnen we wellicht alleen geloven dat moeders alleen in staat zijn om hun eigen kinderen te doden als het echt louter en alleen om een echt drama gaat?
Hebben we soms meer begrip voor moeders omdat zij wellicht meer recht hebben op het kind? Het gedragen hebben en ter wereld hebben gebracht? En dus ook ergens een heel klein beetje meer het recht hebben het te doden?
Heftig… En een moeilijke vraag. Een vraag die voor mij misschien meer onder jouw beroepsgroep speelt. Op redacties en door journalisten worden de koppen gemaakt. De achterliggende gedachte van je blog probeer ik te snappen. Moord ligt buiten mijn referentiekader, ver gelukkig. Drama in de zin van je blog gelukkig ook. Maar ik zie tegelijkertijd helaas soms ook hoe de juridische mogelijkheden gescheiden vaders soms in de weg zitten. Los van deze uitkomst. Dat mag nooit het antwoord zijn. Omwille van liefde.
Of de vader of de moeder de eigen kind(eren) vermoordt is in mijn perceptie even verwerpelijk en ziek.
Dergelijke mensen hadden psychiatrische hulp moeten krijgen.
Maar nee hoor; de jeugdhulpverlening in allerlei gedaanten en goedwillende hulpverleners bemoeien zich met deze wanhopige ouders en kinderen.
Het mag nu, na dit zoveelste drama, toch wel eens duidelijk zijn dat deze aanpak niet werkt!
Geen enkele ouder heeft het recht om het leven van zijn of haar kind(eren) te nemen op brute wijze. Dit is bruut, hoe je het ook wendt of keert. Kinderen hebben niet gevraagd om geboren te worden, maar wij als ouders hebben de plicht om onze kinderen een zo gelukkig mogelijk leven te geven. Ze met liefde te koesteren en ze klaar te stomen voor de grote wereld. Ik kan niet oordelen over de situatie van ouders die ervoor kiezen de hand aan zichzelf te slaan en hun kinderen mee te slepen in dit vreselijke drama, maar waarom moeten kinderen altijd de dupe worden van de ellende van de ouders?? Waarom wordt hun recht op leven afgenomen omdat hun ouders geen uitweg meer zien?? Ik zal deze drama’s nooit begrijpen. Hadden instanties in moeten grijpen? Had de vader op tijd aan de bel moeten trekken?? Zeg het maar…. feit blijft wel dat 3 levens voortijdig beëindigd zijn, 3 kostbare leventjes van 3 jongens die ook een scheiding wel overleefd zouden hebben, maar door de keus van een ouder zullen zij nooit de kans krijgen om uit te groeien tot prachtige individuen.
Ons juridisch systeem is zo fout, De gene met het laagste inkomen kan door procederen tot in het oneindige, tot dat de meer vermogende volledig leeg gezogen is door alle advocaat kosten.
Over het algemeen is het de vrouw die niet meer als 24 uur wil werken omdat ze anders boven de huursubsidie en de zorgtoeslag grens uit komen. Een ouderschapsplan is volledig zinloos want daar hoef je je als ouder waar de kinderen meestal zijn niet aan te houden.. het heeft geen juridische gevolgen.. Ik praat dit soort daden niet goed, het is waanzinnig maar wel te begrijpen.
hallo , Ik heb dat al vaker geroepen , maar dan schudt “men” meewarig het hoofd . Zelf kan ik soms begrijpen dat iemand tot zo’n gruweldaad komt , NEE goedpraten doe ik het absoluut NIET!!! , maar na een scheiding kan de een de ander zó zwaar beschadigen , meestal met leugens , dat men geen andere uitweg ziet , hoe gruwelijk en onacceptabel het is en blijft .. Meestal zet de een de kinderen in als “redmiddel” om kostte wat kost de ander te beschadigen . Dat dit het meest ten kostte gaat van de kinderen mag je niet zeggen .Helaas met dit soort gruwelen als gevolg . En ja dan is vader de boosdoener , maar wat was de aanzet hiertoe ?
Medea komt in mijn gedachten binnenwandelen. Wellicht is de be -en veroordeling van deze drama’s mbt gender meer tijd en cultuurbepaald?
Een moeder of vader die kinderen vermoord…. wat maakt het uit? Het is altijd gezinsmoord, en een vreselijk drama voor de achterblijvers.
Maak hier nou geen man/vrouw-tegenstelling van, want dat is het niet.
Mss heb jij antwoord op de vraag: moorden moeders complete gezinnen in 1 keer uit?
Ik vraag me dit af. Denk dat ik een meervouige moord als schokkender ervaar dáan een enkelvoudige, omdat de eerste meer bewust/beredeneerd lijkt.
Zie inmiddels dat er meerdere moeders zijn geweest die hun kinderen vermoordden, wat mijn stelling invalideert.
Is het verschil tussen ‘moord’ of ‘drama’ dan de mate waarin ‘men’ zich kan inleven in het psychisch leed van de dader?
ik lees in een reactie ‘ik praat het niet goed, maar het is wel te begrijpen’… ik snap er geen reet van…
Pingback: Schokkende voorpagina AD over vader Bernd? | Martin Jan Melinga
Vanavond een special in Altijd Wat (NCRV) over vechtscheiding. Morgen in Debat op 2 (@debatop2 of facebook.com/debatop2) een discussie over echtscheiding. 74% van de kinderen gaan bij scheiding bij de moeder wonen, is dit goed of juist niet?
En: Zouden mensen meer moeite moeten doen om bij elkaar te blijven? Geertje (redactie Debat op 2)
Kunnen we mededogen hebben met het gebeurde – zonder een oordeel te hebben – met de slachtoffers en met de nabestaanden –
Laten we stoppen meer aandacht aan dit incident te besteden –
Meer maatschappijkritisch zijn Bigget
Een beetje Googlen leert dat het taalkundige onderscheid tussen man-vrouw niet zo scherp gesteld kan worden als jij doet (zie de links). Neemt natuurlijk niet weg dat dit soort daden onvoorstelbaar gruwelijk zijn en sowieso nooit zouden mogen gebeuren.
Zie:
http://www.ad.nl/ad/nl/1012/Nederland/article/detail/3506385/2013/09/09/Slepende-scheiding-reden-van-familiedrama-Schoonloo.dhtml
http://www.ad.nl/ad/nl/1012/Nederland/article/detail/1973468/2010/03/07/Vader-doodt-kinderen-en-zichzelf-bij-familiedrama.dhtml
http://www.ad.nl/ad/nl/1012/Nederland/article/detail/2902582/2011/09/12/Vader-familiedrama-Veldhoven-hing-zoontje-1-op.dhtml
http://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_familiedrama's_met_dodelijke_afloop
Ik heb die indruk nooit gehad, dat daar zoveel verschil in wordt gelegd. In mijn optiek was het eerst in de meidia ‘gezinsdrama’ en werd het later ‘gezinsmoord’, om het even of het nou door vader of door moeder werd gepleegd, allebei even verwerpelijk. Die visie ben ik wel duidelijk tegengekomen in de media.
Dit is op WAAR OF NIET herblogden reageerde:
dit is een verhaal waar heel nederland diep door geschokt was
wat ik mij afvraag is wat moet er in hemels naam voor emoties door die vader zijn heen gegaan om tot deze daad te komen die brief geeft geen echte inzicht in de totale wanhoop die je als vader door moet gaan om dit te kunnen doen . ik heb 3 kinderen en heb door een hele zware scheiding met een daarvan weinig contact maar ik kan me niet verplaatsen in zijn gedachte gang onvoorstelbaar mijn kinderen zijn voor mij wat voor leven staat en leven is nog steeds het mooiste wat er is dus daarom zou ik echt willen weten wat zo een vader of moeder echt doormaakt want er zijn gevallen bekend uit de USA waar een moeder haar kinderen in een auto het water in reed omdat haar nieuwe vriend geen kinderen wilde en zij ze daarom verdronk om haar vriendje niet te verliezen .dat is een daad van egoïsme en pure moord uit zelfbelang maar zo een vrouw heeft ook een leven achter de rug waardoor zij tot zo een beslissing komt maar toch ik kan het nooit begrijpen