Nog niet zo lang geleden schreef ik over een regelrechte poging doodslag.
Over een drugsdealer die twee keer in zijn nek werd gestoken met een schroevendraaier.
De officier van justitie van dienst vond het steken met de schroevendraaier achteraf gezien toch niet een levensdelict. Hij hield zelfs rekening met het type slachtoffer, daarbij doelend op de manier waarop het slachtoffer aan de kost kwam.
Al met al eiste de officier een gevangenisstraf van netto een jaar.
Vandaag was de uitspraak.
De rechtbank meent dat er wel degelijk sprake is van een poging doodslag. Het is immers een feit van algemene bekendheid dat steken in het hoofd een groot risico op de dood met zich meebrengt.
Over de eis van justitie had de rechtbank ook nog wel het een en ander te zeggen. Die deed geen recht aan de ernst van het strafbare feit.
Wel degelijk een poging doodslag dus.
Met een celstraf van drie jaar.
En er was vandaag nog een opmerkelijk vonnis. De politie-agent die tijdens een controle een snorfietser van de sokken reed, is veroordeeld tot een boete van 1000 euro en een rijontzegging van drie maanden.
Het hele vonnis is hier te lezen.
Dus uiteindelijk is er helemaal niets aan de hand. Er is gewoon recht gesproken zoals dat hoort.
Precies! Rechtbank… chapeau!!
Zeker. Lang leve de rechtspraak.
Maar we mogen er toch met zijn allen op hopen dat het OM ter zake kundig is en blijft en niet gaat marchanderen met de juridische kwalificaties?
Kijk ook eens naar op rechtspraak.nl:
http://zoeken.rechtspraak.ro.minjus/resultpage.aspx?snelzoeken=true&searchtype=kenmerken&instantie_uz=Rechtbank+Groningen&veld_datumzoek=datum_gepubliceerd&soort_datumzoek=Tussen&datum_tussen_vanaf=28-11-2009&datum_tussen_tm=4-12-2009&sortby=datum_gepubliceerd
Dee, de link functioneerd niet. Heb je misschien het LJNummer?
LJN: BK5206
De zaak van de politieambtenaar.
Oei, een behoorlijke sanctie.
Het rechtbankverslag nalezend, kan ik het slechts eens zijn met de schuldig verklaring.
De betreffende politiefunctionaris heeft in deze zaak fout op fout gestapeld.
Tsja, en dan die drugsdealer.
De primaire aanklacht van het OM luidde poging tot doodslag, danwel moord, maar werd door de officier ter terechtzitting, afgezwakt tot zware mishandeling.
Duidelijk dat de rechters in casu het hier niet mee eens waren en conform het gestelde in de wet hebben veroordeeld.
In de zaak van de drugsdealer toont de Rechtbank weer een beetje zinnigheid. Om vervolgens in de zaak van de politieagent weer volledig het spoor bijster te raken.
Dat die brommeraar met droge ogen durft te beweren dat hij niet wist dat die auto een onopvallend politievoertuig is gelooft echt helemaal niemand, behalve de hh rechters. Daarnaast is het wel krom dat je als politieagent niet mag proberen om een verdachte te beletten om ervandoor te gaan, en dat je er rekening mee dient te houden dat het voertuig van de verdachte wel eens over slecht functionerende remmen zou kunnen beschikken of dat die verdachte gewoon vergeet te remmen. (ic: de remmen van de brommer bleken ondeugdelijk). Ik durf zelfs te beweren dat de brommeraar gewoon een verkeerde beslissing genomen heeft en het ongeval niet meer kon vermijden. Eigen Schuld, Dikke Bult dus. Bij mijn weten heeft de agent het overige verkeer NIET in gevaar gebracht, en daarmee is voor mij dan ook gerechtvaardigd dat hij op deze manier deze brommeraar wilde klemrijden teneinde hem aan te kunnen houden. Ik vertrouw er op dat het gerechtshof dit ook zal vinden in het hoger beroep!
P@t, ik ben het met je eens aangaande de stelling, dat die brommeraar exact wist wie en wat er ineens voor hem dat fietspad opreed. Bewijs hiervoor is echter niet te leveren. Ook ik vind de opgelegde sanctie te hoog.
Maar feit is en blijft dat de politieman fouten gemaakt heeft. En de primaire fout is dat hij zich niet kenbaar gemaakt heeft als politie. Niet het transparant “Stop politie” geactiveerd heeft, of had laten activeren door zijn collega. Één simpele handeling die hem deze veroordeling had kunnen besparen.
Het `overige verkeer` is in casu de brommeraar en zijn passagier, en die zijn terdege in gevaar gebracht. De bestuurder van die bromscooter is de verdachte, zijn passagier `onschuldig` (er is immers niet te bewijzen dat deze op die bromscooter zat, bewust wetende, dat die te hard zou rijden en geen fatsoenlijk remsysteem bezit). En ook daar had die politieman rekening mee moeten houden.
Het vak van politieambtenaar, geen sinecure zeg ik je (ik vind dan ook dat deze zwaar onderbetaald worden voor hetgeen er van hen geëist en verwacht wordt, maar dat is dan weer een ander verhaal). In een oogwenk ad-hoc beslissingen nemen die enerzijds het werk rechtvaardigen en anderzijds de veiligheid van onschuldigen waarborgen. Constant op je qui-vive zijn, altijd maar rekening houden met het onverwachte, wetende dat een verkeerde inschatting grote gevolgen kan hebben voor jezelf en anderen.
@troy: de vraag is natuurlijk of de constatering dat iemand te hard gaat, moet leiden tot een dergelijke manier van aanhouden. De rechtbank meent dat dit niet kan en daar is best wat voor te zeggen.
Stel dat je in de stad zonder licht fietst en een agent mept je met zijn wapenstok keihard van de fiets om je een boete van 23 euro te geven?
Ook niet netjes, toch?