Ik heb het hier wel eens eerder aangekaart.
Wij van de journalistiek doen ons werk soms bedroevend slecht. We hebben een grote mond over anderen en stoppen onze kolommen en zendtijd vol met kritiek.
Terwijl we soms beter even een dag of dertig in de spiegel kunnen kijken.
Deze week zag ik een tv-reportage over de doodgeslagen Rob Sitek. Door een taxichauffeur zo hard geslagen dat hij aan de gevolgen overleed.
Dit is wat de voice-over bij de beelden zei:
‘De rechter laat in het vonnis niets aan duidelijkheid te wensen over. De verdachte heeft het slachtoffer willens en wetens doodgeslagen’
Niet dus. Aan alle kanten fout. En niet een klein beetje fout. Heel erg veel fout. Niet eens in een straal van 300 kilometer in de buurt van een kop van een spijker.
Hoe kan een journalist zo vreselijk de plank mis slaan?
Rob Sitek is niet willens en wetens om het leven gebracht. Sterker nog: de taxichauffeur had volgens de rechter niet eens de opzet om Sitek van het leven te beroven.
Zo moet het ongeveer zijn gegaan.
Er is ruzie over de ritprijs. Sitek discrimineert de taxichauffeur. Die spuugt hem in het gezicht, waarop Sitek hem met de vlakke hand in zijn gezicht slaat. Een vernederende bitch-slap, zoals een van de getuigen later zou zeggen.
De taxichauffeur haalt vervolgens met gebalde vuist één keer uit. Sitek valt achterover met zijn hoofd op het fietspad en kan zijn verwondingen niet navertellen.
Een vreselijk drama.
Maar beslist geen moord en ook beslist geen doodslag. Sterker nog: de taxichauffeur was volgens de rechter niet eens van plan Sitek zwaar letsel te bezorgen. Hij had er echter wel rekening mee moeten houden. Voorwaardelijk opzet. Je was het niet van plan, maar het is er wel van gekomen.
Begrijp me goed.
Het is logisch dat de nabestaanden niet blij zijn met een gevangenisstraf van twee jaar.
Maar een objectieve lezer van dit vonnis moet ook constateren dat de gedachten van de rechtbank helemaal niet zo gek zijn. Dat Sitek niet alleen is overleden door de klap van de taxichauffeur, maar ook door een reeks noodlottige gebeurtenissen.
Gebeurtenissen die hij zelf niet kon voorzien en waar hij ook geen opzet op had.
De rechtbank stelt in het vonnis vast dat het Sitek was die zich agressief gedroeg en dat de taxichauffeur daar op mocht reageren. Zijn reactie is echter – zeker gezien zijn functie – buitensporig geweest. Hij had weg moeten lopen of de hulp van zijn collega’s in moet schakelen. Dat de klap van de chauffeur buitensporig was omdat hij een geoefend kickbokser is, acht de rechter niet bewezen.
Oftewel:
De rechtbank is van oordeel dat verdachte, door [slachtoffer] met een harde vuistslag tegen het hoofd te slaan, willens en wetens de aanmerkelijke kans heeft aanvaard dat hij [slachtoffer] zwaar lichamelijk letsel zou toebrengen. Het is algemeen bekend dat het hoofd een kwetsbaar onderdeel van het lichaam is en dat de reële kans bestaat dat een harde, gerichte vuistslag op het hoofd tot zwaar lichamelijk letsel kan leiden. In hoeverre een mogelijk kickboksverleden daarbij een rol heeft gespeeld kan op basis van de bewijsmiddelen niet worden vastgesteld, zodat dit element geen rol speelt bij de beoordeling.
Nu zou je natuurlijk kunnen zeggen. De mensen van de televisie hebben een beetje een kort door de bocht-vertaling gegeven. Wat maakt dat nou uit?
Ik denk best wel veel. Je geeft de mensen die er naar kijken toch ergens het idee dat er in Nederland maar twee jaar celstraf staat op een moord.
Dat is een gedachte waar je niet alleen als nabestaande terecht kwaad over kan worden.
Ware het niet dat het simpel niet klopt.
De rechtspraak kan niet zonder draagvlak van de maatschappij. Als wij met zijn allen menen dat er harder gestraft moet worden, dan gaat dat op termijn ook gebeuren.
Ik vind dat prima, maar dan wel op basis van geldige argumenten en niet op slechte vertalingen van journalisten.
Maar er staat nog iets opmerkelijks in het vonnis. De rechtbank houdt in het vonnis rekening met de aandacht die de taxichauffeur in de media heeft gekregen.
Zou het kunnen zijn dat de inspanningen van GeenStijl in deze juist een strafverlagend effect hebben gehad?