Ik zit vandaag de hele dag bij een redelijk grote vrouwenhandelzaak. Drie verdachten. Uiteraard weer Bulgaren.
Twaalf slachtoffers.
Ook hier zijn de slachtoffers (zoals zo vaak) niet zo onschuldig als ze lijken te zijn.
Ze wisten donders goed dat ze in Nederland niet bij de HEMA gingen werken.
Juridisch maakt deze constatering niet zoveel uit. Misbruik is misbruik.
Vrouwenhandel.
Die term kan met gemak indringende beelden oproepen van huifkarren vol half naakte vrouwen met lang zwart haar die voor een grijpstuiver en met een hoop geschreeuw van eigenaar verwisselen.
De mens als handelswaar.
Met enige regelmaat pakt de regiopolitie Groningen een vrouwenhandelaar op. Meestal gaat het om Bulgaren die voor korte of langere tijd enkele landgenoten achter de ramen hebben zitten in de hoerenbuurten van Leeuwarden of Groningen. Soms tot aan Oostenrijk of Brussel aan toe.
Ook Roemeense en Russische dames zijn favoriet.
Enkele maanden later verschijnt de Bulgaar in kwestie dan voor de rechter. Niet zelden in combinatie met al even ongure types op de publieke tribune.
Ik heb naar schatting nu toch zeker vijftien van dergelijke rechtszaken meegemaakt en moet zeggen dat het beeld van de vrouwenhandel wel wat genunanceerder ligt dan de huifkar met halfnaakte vrouwen doet vermoeden.
In bijna elk strafdossier komt naar voren dat de dames in kwestie meestal donders goed weten wat ze in Nederland gaan doen. En niet zelden gaat het om vrouwen die zich in hun geboorteland ook al beschikbaar hebben gesteld voor betaalde seks.
Het is een nuance, juridisch speelt het nauwelijks een rol.
Uit diezelfde strafdossiers blijkt namelijk ook dat de dames, eenmaal in Nederland, behoorlijk misbruikt worden.
Ze worden in een vreemd land, waar ze de taal niet spreken, in een huis gezet en zitten al snel achter de ramen. De ongure types maken duidelijk dat er behoorlijk wat ‘kosten’ zijn gemaakt om de dames naar Nederland te halen en die kosten moeten natuurlijk wel terugverdiend worden. Schuld maakt belofte en soms kan de ‘schuld’ oplopen tot wel 40.000 euro….
Voor 40.000 euro moet je heel wat schichtig kijkende Groningse mannen bedienen.
Als de vrouwen praatjes krijgen, worden ze bedreigd. Of hun familieleden in het buitenland. De Bulgaarse pooiers hebben er een handje van bepaald niet zachtzinnig met hun handelswaar om te gaan.
Een abortus? Prima, maar dan wel zonder verdoving.
Misbruik maken van iemand in een kwetsbare positie. Het aanwerven, brengen en houden van dames in en voor de prostitutie.
Daar draait het juridisch om in dergelijke strafzaken. Ook al weet het slachtoffer in kwestie wel hoe ze haar geld gaat verdienen, wat is de vrije wil nog waard als het thuis financieel zo slecht is? Je geen enkel toekomstperspectief hebt? Wat als je maximaal 231 euro (gemiddeld maandloon Bulgarije in 2007) kan verdienen en achter de ramen in Groningen 160.000 euro in 7 maanden?
En hoezo vrijwilligheid als je iemand moet bedreigen om haar aan het werk te houden?
Vrouwenhandel is de moderne vorm van slavernij. Maar wel een vorm waar heel veel verschillende kanten aan zitten.
Ik kan de bovenstaande conclusie het best omschrijven door kort het verhaal van de Bulgaarse Vicky te schetsen.
Vicky was 16 jaar toen haar moeder bij de notaris een officieel document ondertekende. Met dit document mocht Vicky vanuit Bulgarije naar het buitenland. Studeren. De enige voorwaarde was dat ze samen met een volwassene aan de reis begon.
Die volwassene bracht Vicky keurig naar Nederland. Waar ze binnen enkele dagen door hem achter de ramen zat.
Haar moeder wist waar Vicky ging werken.
En Vicky is inmiddels getrouwd met haar reisgenoot. Haar pooier.
Vicky heeft nooit aangifte willen doen. En ze zegt dat ze vrijwillig naar Nederland kwam om de hoer te spelen.
De reisgenoot stond vandaag voor de rechter. Zelfs op de vraag of hij een beroep deed op zijn zwijgrecht wilde hij geen antwoord geven.
Er kwam geen woord over zijn lippen. Zelfs niet toen hij de officier van justitie een gevangenisstraf van vijf jaar hoorde eisen.
Mede voor de uitbuiting van zijn eigen vrouw.
Hoe stigmatiserend is ‘uiteraard weer Bulgaren’?
Voor mij blijkt hier uit dat open grenzen voor Bulgaren en Roemenen (door hun EU lidmaatschap) achteraf niet zo’n goed idee was. Verder lijkt het ook wel dat door legalisatie van prostitutie de wantoestanden alleen maar erger zijn geworden. Als je het al zou willen legaliseren dan alleen voor Nederlandse vrouwen vanaf 21.
@erwin: tsja, geef het maar een naam. Feit is dat verreweg de meeste vrouwenhandelaren in Groningen een Bulgaarse achtergrond hebben. Sterker nog: ze komen veelal nog uit een bepaald gebied ook (omgeving Sliven is erg populair).
Ik zal hier niet beweren dat alle Bulgaren vrouwenhandelaren zijn, maar in de rechtbank in Groningen kun je er vergif op in nemen dat ze van de partij zijn.
Vandaar: uiteraard.
Vrouwenhandelaars zijn pervers en grote criminelen en zouden allemaal opgepakt moeten worden door de politie.Ze behandelen hun eigen vriendinnen als vuil.Hier, in Amsterdam is er ook een netwerk van Bulgaarse Vrouwenhandelaars actief.Ik heb de politie een aantal tips gegeven over hen en ze hebben er notities van gemaakt.Ze hangen altijd in het Europub café.Ik hoop dat ze zo snel mogelijk achter de tralies worden gezet.
Ik snap het niet zo goed; je zegt dat de dames meestal heel goed weten wat ze hier gaan doen en dat dat niet worst bij de Hema verkopen is. Ik denk dat dat klopt; die dames zullen ook wel zo slim zijn dat ze snappen dat ze zonder de Nederlandse taal te spreken, niet veel anders rest dan de prostitutie.
Maar wat maakt dat verder uit, zowel juridisch als menselijk? Maakt dat ook maar iets goed van wat die pooiers verder met die vrouwen doen? Abortus zonder verdoving? Ze financieel uitbuiten? Ze opsluiten? Hun familie bedreigen?
ze weet hel goed dat ze hebben geen vergoening om te werken:wat gaan ze adere werk doen stellen of prostitoecie doen!over taal voor hun geen enkel problem omdat ze pratten ok turke taal! normaal hun mag niet in nl binnen zonder verguning van werk
Doe mij maar een huifkar
Door toedoen van de Europese Unie is een en ander mogelijk gemaakt om als europeaan je in een andere Europese lidstaat te vestigen (wonen en werken) Voor Bulgaren en Roemenen geldt dat niet exact hetzelfde als voor bijvooorbeeld een belg die in Nederland wil komen werken.
Er zijn gelukkig nog wel grenscontroles die door deze vrouwen (en hun begeleiders) gepasseerd moeten worden omdat Bulgarije en Roemenie gelukkig (nog niet..) tot de Schengenlidstaten behoren waardoor een vinger aan de de pols gehouden kan worden over passagiersstromen mbt deze doelgroepen.
Er zijn in veel van deze “bronlanden” mindere economische omstandigheden (zoals eerder in het topic genoemd 231 euro per maand in 2007) waardoor het heel aantrekkelijk klinkt om naar het buitenland te gaan. Sommige vrouwen groeien helaas op voor de prostitutie, Sliven is zo’n plek waar vrouwen weinig kans maken op een andere carriere dan de prostitutie.
Ook is er heel veel corruptie bij de ambtenarij (lees politie) waardoor men al opgroeid met het idee dat DE politie niet te vertrouwen is. Hierdoor wordt het zeer lastig om een aangifte op te nemen van een slachtoffer van mensenhandel omdat er simpelweg geen vertrouwen is, voeg daaraan toe de bedreigingen om bijvoorbeeld familie te vermoorden of andersinds iets ergs aan te doen of gewoon de “handjes laten wapperen” en het slachtoffer zelf iets aan te doen.
Het is georganiseerde misdaad en er wordt veel geld verdiend met mensenhandel, naar schatting van de VN meer dan met drugs. Cocaine kan je slechts een aantal keren versnijden, moet vaak van ver komen, wordt in heel veel landen streng op gecontroleerd en (zwaar) gestraft. Door het voornoemde zullen dus kosten gemaakt moeten worden om een zending succesvol te laten aankomen.
Vrouwen kunnen heel makkelijk in een vliegtuig en vervolgens veel van “eigenaar” wisselen.
Het is overigens een illusie te denken dat deze organisaties zich enkel met vrouwenhandel bezig houden, ook wapen- en drugshandel behoren vaak tot de kerntaken.
VROUWENHANDEL IS EEN GROOT PROBLEEM