Seriemoordenaar in Stad

 

”Zolang ik niet weet waarom ik deze moorden heb gepleegd, zolang de oorzaken niet zijn weggenomen, zolang acht ik mezelf in staat een derde moord te plegen. Want alles is hetzelfde gebleven, de vroegere dromen, alles. De moorden hebben niets opgelost. De drang is er nog altijd en even sterk als vroeger. Vonden jullie maar waarom ik het heb gedaan.” *
 
 

Dit zijn de exacte woorden van seriemoordenaar Willem van Eijk uit Korteraar (Zuid-Holland). De man, ook wel het beest van Harkstede genoemd, heeft naar eigen zeggen tussen 1971 en 2001 vijf vrouwen om het leven gebracht. 

Ik heb me dit weekeinde een klein beetje in zijn psyche verdiept, grotendeels met behulp van het boek ‘Anatomie van een seriemoordenaar’ van Sytze van der Zee.

 Dit is het trieste officiele lijstje slachtoffers van een seriemoordenaar:

1971 – Cora Mantel (15)

1974 – Aaltje van der Plaat (44)

1993 – Antoanella Bertholda (Michelle) Fatol (23)

1995 – Annelise Reinders (31)

2001 – Sasja Binja Schenker (34)

 

Er zijn mensen die menen dat dit lijstje niet compleet is. Dat Willem er nog meer om het leven heeft gebracht. Zijn ex Adri gelooft daar heilig in. 

Ik weet het niet. Er zijn geen harde bewijzen.

Maar sommige verhalen zoals opgeschreven door Sytze van der Zee zijn op zachtst gezegd wel merkwaardig.

Tussen 1993 en 2001 duiken er meer lijken op van prostituees die hun werkterrein hebben in de stad Groningen. In 1995 Antoinette Bont. In 1997 Shirley (Sandy) Hereijgers. Rond die periode verdwijnt ook de collega en vriendin van Shirley: Jolanda Meijer. Zij is tot op de dag van vandaag niet gevonden.

Het dode lichaam (alleen de romp) van Antoinette Bont werd gevonden in het water. Net als de ontzielde lijven van Michelle, Annelise en Sasja. Deskundigen zien in de tewaterlating van de lijken een duidelijk patroon. Van Eijk is een natuurmens en visser. Het is zijn manier van doen. Ook de lichamen van Cora en Aaltje werden in de vrije natuur gedumpt.

Van Eijk kende Shirley Hereijgers en Jolanda Meijer. Jolanda vond hij ‘een hartstikke leuke meid’.  Hij had haar een paar keer opgepikt van de baan. Ook Shirley was een bekende. Zij is volgens Willem ‘een paar keer bij mij thuis geweest’. Daar komt nog bij dat de politie ooit bloedsporen vond van Shirley in de boerderij van Willem in Harkstede.  Bloed op een sierlintje. En een briefje met haar werknaam en telefoonnummer.

Een andere merkwaardige zaak is de hardnekkige verklaring van de seriemoordenaar dat hij Reinders in de zomer had gedood en niet in de winter. ‘Op een mooie warme zomeravond’. Reinders is echter volgens justitie in de winter van 1995 gedood. Zou het kunnen dat Willem deze verwurging verwart met die van Jolanda Meijer? Er zijn  getuigen die zeggen dat ze Jolanda in juni 1998 nog hebben gesproken. In dat geval zou zij wel in de zomer kunnen zijn gedood.

Annelise werd gedropt in het Eemskanaal, maar haar lichaam werd gevonden voor ze de Waddenzee had bereikt. Zou Jolanda de zee, en dus de vergetelheid, wel hebben bereikt?

En wat moeten we denken van het varkensverhaal? Een kennis van Van Eijk leek het ooit wel aardig om het grote mestvarken van Willem eens van dichtbij te zien. Willem reageerde erg agressief en sloeg de vrouw zelfs vrij hard op haar arm toen ze het varkenshol wilde openen. Relatief kort na de verdwijning van Jolanda Meijer slachtte Willem het beest. Later gaf hij toe dat hij heel goed wist dat een varken heel wel in staat was om een lijk weg te maken door het simpel op te vreten. En snoefde hij niet kort voor de verdwijning van Jolanda tegen kennissen dat hij ooit de perfecte moord zou plegen?

En dan is daar die jarenlange stilte. Tussen 1995 en 2001 zou Willem naar eigen zeggen niet gedood hebben. Zou het kunnen dat een seriemoordenaar, die altijd heeft gezegd dat hij niet weet waarom hij doet wat hij doet en die nooit een behandeling heeft gekregen voor zijn levensgevaarlijke impulsen,  zich jarenlang zomaar stil heeft gehouden? 

En wat moeten we met dat bizarre verhaal van die Amsterdamse prostituees en collega´s uit Noord-Duitsland die allemaal dood opdoken in de wijde omgeving van Groningen. In sloten en kanalen….

Ik geef het onmiddelijk toe. Het zijn stuk voor stuk verhalen. Niet meer en niet minder. Je kan en mag iemand niet veroordelen op dergelijke vreemde zaken en het klopt ook dat bij iemand met de titel seriemoordenaar alles op een gegeven moment verdacht lijkt.

Maar vreemd blijft het wel.

*uit het boek ‘Anatomie van een seriemoordenaar’ – Sytze van der Zee

Delen

0 reacties

  1. Dit is zo’n boek met inhoud die je eigenlijk nooit meer kunt loslaten.
    Tenminste het heeft op mij enorme indruk gemaakt.

    Ik ben nu bezig met het boek van John Leake – jachtgebied, het dubbelleven van een seriemoordenaar.
    Het onvoorstelbare verhaal van Jack Unterweger, één van de meest beruchte seriemoordenaars van Europa.

  2. @mia

    de rol van de hulpverlening in de zaak Van Eijk was ook wel redelijk schokkend om te lezen. Aan de ene kant begrijp ik dat je als hulpverlener niet alles kan zien en kan controleren, maar hier hebben een aantal mensen toch wel zitten slapen, volgens mij.

  3. Beetje kort door de bocht, Chris.
    Willem was onhandelbaar en onbehandelbaar, daarbij liet hij nooit het achterste van z’n tong zien, ook niet aan Sytze.

  4. @mia:

    Dit schreef Sytze van der Zee er zelf over: ‘vrijwel alle hulpverleners, een enkeling daargelaten. hebben het op het beslissende moment laten afweten en faalden jammerlijk’

  5. Willem van Eijk heeft zich nooit opengesteld voor behandeling en is daarom in mijn ogen onbehandelbaar.
    Zoals Sytze al schreef: “Mensen zijn voor hem alleen belangrijk als hij van ze kan profiteren.”

  6. @mia: dat klopt zeker, maar Van Eijk heeft op een gegeven moment toen hij weer vrij was aardig verontrustend aangegeven dat hij in een moeilijke periode zat (aan de GGZ Delfzijl).

    En de vraag is natuurlijk: had je iemand die in een tbs-setting onbehandelbaar is gebleken, wel weer op vrije voeten moeten stellen? Met als begeleiders mensen die volgens Van der Zee/Van Eijk ineens niet te bereiken waren (pensioen) of niet met Van Eijk wilden praten?

    Ik denk dat Van Eijk in het huidige tbs-klimaat niet vrij was gekomen.

  7. Ik denk dat hij voor de hulpverleners zeer moeilijk te doorgronden was.
    Zijn pathologisch gelieg, de querulante gedragingen, zijn paranoia en het bagatelliseren van zijn wandaden, maakten het voor de hulpverleners niet gemakkelijk om hem te behandelen.
    Ook weigerde hij vaak zijn voorgeschreven medicatie.

  8. @mia

    vandaar ook de verbazing over zijn vrijlating. Punt is dat veel mensen in zijn directe omgeving (vrouw en aanhang) en een aantal hulpverleners op een gegeven moment toch erg positief over hem waren. Dat heeft hem in (totale) vrijheid in Harkstede gebracht. Vergeet niet dat hij in tbs zat en dat er dus gekeken diende te worden naar de kans op herhaling. Het stempel onbehandelbaar kan natuurlijk (met zijn verleden) geen reden zijn voor vrijlating. Daar komt nog bij dat een van de psychiaters een uiterst negatief beeld van hem had. Hij was dus wel te doorgronden. Zo als volgens mij ook Van der Zee wel heeft gemerkt.

  9. Chris, ook ik was enorm verbaasd toen hij werd vrijgelaten.
    Dit had nooit mogen gebeuren, maar ja, achteraf oordelen is niet zo moeilijk toch?
    Ik hoop in ieder geval dat men er van geleerd heeft en dat het beleid en de richtlijnen aangescherpt zijn.

  10. @mia: het is inderdaad makkelijk praten achteraf. Al kun je ook zeggen dat Van Eijk ruim voor zijn laatste moord een duidelijke aanwijzing heeft gegeven.

    Dit schreef het Dagblad er toen (onder meer) over:

    Hulpverlening rond seriemoordenaar faalde
    Door Rob Zijlstra
    groningen – De hulpverlening rond de tot levenslang veroordeelde seriemoordenaar Willem van Eijk uit Hark- stede heeft gefaald. Ruim voor zijn laatste moord op prosti- tuee Sasja Schenker (in 2001) trok Van Eijk aan de bel bij zijn huisarts die hem doorverwees naar de Riagg in Delfzijl. Daar vertelde Van Eijk dat hij weer dromen had met een seksuele en gewelddadige inslag zoals hij die in de jaren zeventig ook had. Toen vermoordde hij twee vrouwen. De psychiater van de Riagg vroeg het dossier op bij de Van Mesdagkliniek waar Van Eijk jarenlang opgenomen was geweest. De directie van de Van Mesdag tipte de politie die op dat moment de moorden op Michelle Fatol en Annelise Reinders onderzocht. Toen de politie bij de Riagg informeerde, kregen de rechercheurs te horen dat de instelling om pri vacyredenen niets kon zeggen. De psychiater deelde tegen beter weten in mee dat het goed ging met Van Eijk. Dit staat in het boek Anatomie van een seriemoordenaar van Sytze van der Zee. Het boek verschijnt donderdag. pagina 37

  11. Chris, je vlakt m.i. de geslepenheid van Willem van Eijk weg.
    Ook met deze hulpvraag had hij een bijbedoeling.
    Net zoals de rest, hij gebruikte alles en iedereen voor een bepaald doel.
    Hij had nergens schuld aan, alles was de schuld van anderen, zo ook de “ongelukjes” zoals hij de bizarre moorden liever zelf noemde.
    De man is een psychopaat van het ergste soort en daar kan geen enkele behandeling en behandelaar tegenop.
    Hij zit veilig opgesloten en dat geeft mij rust.
    Na trappen tegen hulpverleners heeft geen enkele zin. Ze kunnen veel leren van deze zaak, hopend dat het nooit weer zal gebeuren.
    Daarbij hadden de meeste psychiaters en behandelaars zijn vrijlating in 1990 met klem ontraadden, maar de rechter wilde hem een nieuwe kans geven.

  12. @mia

    met alle respect, Mia, maar als een erkende moordenaar tegen een hulpverlener zegt dat hij weer dromen heeft met een seksuele en gewelddadige inslag zoals hij die in de jaren zeventig ook had (de periode van de twee eerste moorden), dan moeten er toch bellen gaan rinkelen. Dat heeft volgens mij niets uit te staan met de intentie van Van Eijk zelf. Hier had veel adequater ingegrepen moeten worden. Het lijkt er op dat hij geruime tijd aan zijn lot overgelaten is.

    Dat is niet zozeer mijn mening, als wel die van Sytze van der Zee, zoals weergegeven aan het einde van zijn boek.

    Dat natrappen (rare term in deze) geen zin heeft, lijkt me niet steekhoudend. Dat zou betekenen dat je mensen met een bepaalde verantwoordelijkheid nooit op die verantwoordelijkheid kan wijzen.

  13. Chris, zo zagen de rechters het en zo zie ik het ook.

    LJN: AF0026

    Na zijn eerdere veroordeling ter zake van het doden van twee vrouwen en zijn daarop volgende behandeling in het kader van de TBR, moet verdachte inzicht hebben gekregen in de factoren die konden leiden tot recidive. Nadat verdachte slachtoffer [slachtoffer 2] in 1993 had gedood, wist verdachte – aldus zijn verklaring – dat het gevaar bestond dat hij nogmaals zou recidiveren.
    Verdachte heeft hierover – samengevat – verklaard dat hij wist dat het de verkeerde kant opging en dat hij bang was dat hij nog een moord zou plegen. In dit verband is hij naar zijn huisarts en een psychiater geweest, evenwel zonder openheid van zaken te geven. Verdachte heeft de voorgestelde therapie niet gevolgd en de voorgeschreven medicatie niet gebruikt. Evenmin heeft hij zijn huisarts opnieuw geconsulteerd. Verdachte heeft – zo blijkt uit zijn verklaring – een afweging gemaakt en besloten zijn vrijheid niet in gevaar te brengen. Verdachte heeft zich vervolgens welbewust telkens weer begeven in contacten met prostituees.

    Naar het oordeel van de rechtbank moeten de feiten in het licht van het voorgaande strafrechtelijk volledig worden toegerekend aan verdachte.

  14. @mia:

    interessant vonnis. Wat er in staat, klopt volgens mij namelijk niet. Het GGz Delfzijl heeft uiteindelijk wel toe moeten geven dat Van Eijk wel degelijk behoorlijk specifiek is geweest. Het klopt ook dat ze dat in eerste instantie niet hebben gemeld.

  15. Chris, de rechter geeft de verantwoordelijkheid van Willem van Eijk in dit vonnis aan.
    Hij en alleen hij is verantwoordelijk voor deze daden.

  16. In de laatste uitzending van Peter r. de Vries over antoinette Bont
    werd Willem v.Eijk -uitgesloten- in deze moord. Over een Dna test
    werd wijselijk niet echt gesproken.Dit werd omzeilt door alleen te vertellen dat Willem in bezit was van een geweer, dit zou de “enige”
    link zijn.De zaak werd gelinkt naar een andere zaak die veel gelijkenissen vertoonde. Maar er zijn veel meer zaken die deze
    gelijkenissen vertonen, dit is echt niet de enige. Alles wijst in de richting van Willem v.Eijk ,ondanks de pogingen dit te koppelen
    aan een vergelijkbare zaak.Ik zou eerst graag de bevestiging horen
    van een Dna vergelijking met Willem v.Eijk.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *