Donderdag is het zover. Het snelrecht staat voor de deur.
Opvallend genoeg gaat het in 8 van de 10 gevallen om strafbare handelingen direct of indirect tegen agenten.
Dat geeft mij toch wel een beetje het gevoel: wij accepteren geen geweld, maar zeker niet tegen onszelf.
De vraag is of die keuze zo gemaakt moet worden.
Tja Chris,
Enerzijds moeten ze wat proberen om dat gezag te herstellen.
Anderzijds, en dat maakt jouw vraag zo belangrijk, is het maar de vraag of dat zo lukt….
Grote kans dat de boot nog verder afdrijft.
Ik zie een beetje een vergelijking met die veroordeling van DNH (Michel Hoff) voor het bedreigen op internet van Hirch Ballin. Honderden pedo’s per dag krijgen een nekschot, een hoge boom, of een roestig mes. Als je als veroordeeld pedoseksueel je zegje durft te doen op forums, dan kun je mensen gaan waarschuwen die (met een naam die op de jouwe lijkt)zomaar inclusief hun telefoonnummer en adres op een site worden gegooid. Dat is niet alleen dreigen, dat was aanzetten tot, en gericht op de verkeerde.
Dan gebeurt er niets.
Bedreig je Wilders, dan wordt het een taakstrafje.
Ben je zoals DNH echter mondig pedofiel (nee geen pedoseksueel, hij heeft geen veroordelingen en geen verdenkingen op zijn naam)en je komt aan meneer Ballin… dan moet dat onvoorwaardelijke celstraf worden.
Ergens geeft ook nu die verhouding die jij noemt een heel akelig smaakje.
Misschien doe je er goed aan om ook een beetje statistiek te voeren van de verhouding tussen dreigingen en mishandeling cq aanvallen op agenten
Als ik een inschatting moet maken gaat dat verschuiven naar meer daadwerkelijke agressie ten opzichte van het verbale geweld…Vreemd?? Oh ja??
Jean: er is in Groningen een stijging mbt geweld tegen agenten. Maar volgens mij is die stijging ontstaan doordat de politie niets meer pikt. Van elke belediging doet men zowat aangifte (ik zie zelf de belediging ‘klootzak’ in de dagvaarding terug) en ik denk dat al die aangiftes gewoon 1 op 1 opduiken in de geweldsstatistieken.
Triest en een overbelasting voor het OM, die zijn tijd beter kan besteden.
In mijn jeugd schold ik de politie ook uit en was de beroerdste niet om met de politie een robbertje te gaan knokken.
Als je het te bont had gemaakt dan kwam er altijd een oude politie agent je de volgende dag thuis opzoeken en kreeg je van hem eerst klappen en daarna een waarschuwing dat ik in de horeca top tien was beland.
De top 10 betekende eenvoudig weg dat je beter niet in de plaatselijke horeca kon komen in het weekend.
Kwam je wel in het weekend in het uitgaansgebied dan hield je eigen wel gedeisd omdat je wist dat je ongewenst was.
Alleen de agenten hadden vaak nog een appeltje te schillen en daagde je heel subtiel uit tot je over de schreef ging en sloegen je dan met zijn zessen helemaal blauw.
Zo werkt het spel met een irritante weerspannige puber.
In deze tijd moet je gewoon rekening houden dat het je € 185.- kost als je een agent slaat. Of je moet meteen na de rechter, dan kost het meestal helemaal niets (eigen ervaring).
Als een agent zich beledigd voelt dan mept hij er gewoon op los en dan moet het gewoon klaar zijn. Iedereen is opgegroeid met de uitdrukking. Wie niet horen wil moet maar voelen.
Agenten die dit niet kunnen en geen andere oplossing kunnen bedenken dan na de rechter te gaan. Die sporen niet en zijn absoluut geen agent en al helemaal geen autoriteit.
Bassie en Adriaan maken meer indruk dan een agent die zich niet autoritair durft of wil opstellen.
Een organisatie waar zoveel fouten worden gemaakt kan geen gezag uitstralen. Autoriteit krijg je vanzelf door kennis en inzicht en handelingen die daar op teruggrijpen. Afdwingen van gezag is altijd een zwaktebod. Onbeschofte no tolerance politie is een bijdrage aan het verval van normen en waarden. Het is het gezag van de angst. Het veroorzaakt een dominoo effect, het is symptomen bestrijden en paniek voetbal. De agenten zullen ook persoonlijk de prijs betalen met onverwachte en onprettige veranderingen van hun psyche en gezondheid als zij zich teveel overgeven aan het principe befhel ist befhel en hun geweten op bevel van een meerdere uitschakelen. Mi moet je zo wie zo al een beetje gestoord zijn om in staat te zijn het persoonlijke geweten uit te schakelen om een beroep uit te oefenen. Dat is een teken van labiliteit. Labiliteit is bij de politie een positieve eigenschap en als ik zo vrij mag zijn, het valt mij ook vaak op die labiliteit, die angst, die zich onderwerpende dispositie overgroeid met ego en robot denkwijze. Ik kan heel veel voorbeelden geven, zal ik hier niet doen. Het is treurig waarvoor zij zich soms voor laten gebruiken. Het is jammer dat de politie zich niet kan profileren als een gezonde weldenkende organisatie, want de chaos is hen niet alleen te verwijten, zij zijn onderdeel van een cultuur die autoritair is gestructureerd en zij doen ook vaak hele goede dingen. Helaas ontbreekt bij de meeste in de organisatie het verstand, de creativiteit, de empathie om de organisatie te verbeteren.
@Daler
De agent die mijn 14 jarige zoon verwurgde waardoor hij buiten kennis raakte, ( geen enkele noodzaak tot deze actie ) vervloek ik, ( rationeel weet ik dat de man psychisch gestoord is ) aangifte doen is gevaarlijk.
@ Chris. De vraag is of de keuze zo gemaakt is!
@dee: dat denk ik wel. Er is nadrukkelijk bij snelrecht een keuze gemaakt om het zwaartepunt te leggen bij geweld tegen hulpverleners/politie.
Da mihi factum, dabo tibi ius
Geef mij de feiten, dan geef ik u het recht.
Chris, Als je het zo bekijkt is het toch ook logisch dat zoveel zaken geweld tegen politie beslaan.
Tel daarbij op dat de bewijsvoering vele malen makkelijker is als je het geweld zelf waarneemt, en niet pas naderhand ter plaatse komt, en het plaatje is rond.
Buiten dit alles vind ik het gewoon heel goed om geweldplegers tegen hulpverleners zwaar aan te pakken. Maar ik betwijfel ten zeerste of snelrecht ook zal leiden tot zware straffen! En dus slaat het OM hiermee de plank toch volledig mis. Jammer, gemistte kans.
@P@t: ik heb geen moeite met een harde aanpak van geweld tegen hulpverleners, maar ik zie de politie niet als een hulpverlenende instantie. Agenten begeven zich naar de aard van hun werkzaamheden in risico-volle omstandigheden en dienen daar -anders dan bijv. ambulancpersoneel-mee om te kunnen gaan. Daar komt bij dat ze een opleiding hebben gehad, gewapend zijn en het geweldsmonopolie op zak hebben. Ze moeten toch een stootje kunnen en niet gaan piepen als iemand een keer een scheldwoord gebruikt.