Ik werd vandaag om 17.00 uur gebeld door een redacteur van RTV Noord.
Er was nogal wat commotie ontstaan over een door mij aangeleverd radio-bericht. Of ik als rechtbankverslaggever live in de uitzending kon uitleggen hoe het een en ander nu juridisch in elkaar steekt.
Het bericht ging over een man die in dronken toestand midden in de nacht tegen een schoolgebouw was gebotst. Hij verliet vervolgens de plaats van het ongeval en reed naar huis.
Je mag in Nederland niet zomaar wegrijden bij een ongeval. Art 7. van de Wegenverkeerswet.
Maar als in Nederland iets niet mag, wil dat nog niet zeggen dat je er ook een straf voor krijgt.
De rechter meent in dit geval namelijk dat de automobilist helemaal niet wist dat hij een ongeluk had gehad. De man weet nog dat hij na het nuttigen van vier cola-vieux in zijn auto is gestapt en hij weet ook nog heel goed dat midden in de nacht de politie ineens op zijn stoep stond. Ook toen pas zag hij zijn zwaar beschadigde auto voor de deur staan.
Omdat de radio een vluchtig medium is en ik soms vrij lang van stof, gebeurt het regelmatig dat mijn berichten voor de internetsite van RTV Noord worden ingekort. Daar is niets mis mee, maar het kan gebeuren dat nu net de broodnodige nuance slachtoffer wordt van de delete-knop.
In dit geval leverde het een felle discussie op. Mede omdat de lezers niet door hadden wat de achterliggende reden was voor de vrijspraak.
Wat te denken bijvoorbeeld van deze reactie op mijn verhaal:
Johannes Staal schrijft op 2-9-2009 15:23
ACH-TER-LIJK! De rechtspraak deugt echt voor geen meter!
Ik snap wel waar deze reactie vandaan komt. De nuance van de rechtspraak is in een krantenartikel al niet altijd goed uit te leggen, laat staan in een radio-bericht van acht regels.
Dus was het aardig om ook in dit geval op de radio uit te kunnen leggen waarom de rechter tot een vrijspraak is gekomen.
Dat is namelijk helemaal niet zo gek.
Om te kunnen bewijzen dat een automobilist na een ongeluk de plek van het ongeval heeft verlaten, moet een rechter kunnen bewijzen dat de automobilist uberhaupt weet heeft gehad van het ongeluk. Of, zoals het letterlijk in de wet staat: terwijl bij dat ongeval naar hij wist of redelijkerwijs moest vermoeden aan een ander letsel en/of schade was toegebracht.
En dat is eigenlijk best logisch. Als een automobilist tijdens een onoverzichtelijke verkeerssituatie door zijn rijgedrag verantwoordelijk is voor een ongeval, maar dit niet door heeft, dan kun je hem ook niet verantwoordelijk houden voor het wegrijden.
In het geval van de botsing met de school, claimt de bestuurder een tia te hebben gehad. Een soort kleine beroerte van voorbijgaande aard. Hij weet helemaal niets meer van het ongeluk, laat staan dat hij kennis heeft van schade of letsel.
Als een rechter dit verhaal aannemelijk acht, dan zal er vrijspraak moeten volgen.
Je moet immers eerst iets weten voor je een weloverwogen en potentieel strafbare handeling doet.