Misdaadjournalist Peter R. de Vries mag zijn undercoveractie in een tbs-kliniek niet uitzenden van de rechter.
De beelden van de tot levenslang veroordeelde Koos H. vormen simpel een aantasting van zijn persoonlijke levenssfeer.
De Vries doet daar op de nationale televise vreselijk verongelijkt over. Hij kan niet begrijpen waarom de privacy van een kindermoordenaar opweegt tegen het aan de kaak stellen van grote misdaden.
Pure en onterechte demagogie. De Vries mag het verhaal namelijk gewoon brengen.
De rechter overweegt als volgt:
Dat het SBS c.s. in beginsel is toegestaan de door haar verkregen informatie naar buiten te brengen, betekent echter niet dat SBS c.s. geen grenzen in acht dient te nemen, met het oog op de bescherming van de rechten van [eiser]…. [eiser] heeft terecht gesteld dat hij op geen enkele wijze beducht hoefde te zijn dat in de beslotenheid van de kliniek gesprekken die hij op vertrouwelijke wijze dacht te voeren met een jeugdvriend, zouden worden opgenomen.
Tegen de achtergrond van het hanteren van de verborgen camera in de besloten kliniek, die tevens de woon- en behandelomgeving is van [eiser], waarin hij mocht verwachten tot op zekere hoogte in zijn privacy beschermd te zijn, is onder de geschetste omstandigheden een dergelijke aantasting van zijn persoonlijke levenssfeer niet gerechtvaardigd. Voldoende aannemelijk is dat uitzending van de opnamen een negatieve invloed kan hebben op de wijze van tenuitvoerlegging van zijn straf, de mogelijke behandeling van zijn psychische problemen en de bejegening door medegedetineerden. Voor zover hij herkenbaar in beeld komt vormt uitzending van de beelden tevens een schending van het portretrecht van [eiser].
Op grond van het voorgaande heeft [eiser] een redelijk belang heeft om zich daartegen te verzetten. Al met al wegen deze belangen van [eiser] dermate zwaar, dat een verbod tot het uitzenden van de opnamen zelf gerechtvaardigd wordt geacht. Het belang dat SBS c.s. heeft aangevoerd om de opnamen met herkenbare beelden van [eiser] wel uit te zenden, zodat de kijkers zelf (de mimiek van) [eiser] kunnen zien om te kunnen oordelen over zijn geloofwaardigheid, weegt daar niet tegen op. SBS mag [eiser] letterlijk citeren; dat moet voldoende zijn.
De vordering van [eiser] zoals geformuleerd onder II zal dan ook in zoverre worden toegewezen dat SBS c.s. geen enkel onderdeel van de band- en beeldopnamen gemaakt in de kliniek mag uitzenden of anderszins openbaar mag maken.
En dit allemaal op straffe van een dwangsom van 15.000 euro per overtreding.
Ik heb zelf een beetje een dubbel gevoel bij dit vonnis.
Aan de ene kant heeft ook een veroordeelde moordenaar rechten. Zeker als hij in een behandelsetting in een gesloten kliniek zit. Een plek waar hij mensen zou moeten kunnen vertrouwen. Uiteindelijk hebben we daar allemaal baat bij.
Aan de andere kant moeten journalisten ook gewoon hun werk kunnen doen en soms ontkom je dan niet aan drastische middelen, zoals een undercoveractie. De grote vraag is natuurlijk of De Vries een loopje neemt met de regels in het algemeen belang.
Dat is namelijk altijd de ontsnappingsroute voor journalisten die een misstand aan de kaak willen stellen. Ze overtreden bewust bepaalde regels of schenden de privacy van anderen, maar dat mogen ze doen omdat ze een groter doel dienen. Ze behoeden de maatschappij voor groter leed.
De vraag is welke grote maatschappelijke misstand Peter R. de Vries hier aan de kaak wil stellen. Een gedetineerde die naar porno kijkt? Een levenslang veroordeelde die ineens in een tbs-kliniek zit? Of een moordenaar die weet wie verantwoordelijk is voor nog meer moorden?
In het laatste geval is er zeker een belang bij publicatie. De vraag is echter of die publicatie zo moet worden vormgegeven dat Koos H. zonder zijn medeweten vol in beeld is.
Volgens mij wreekt zich in deze zaak het hoge amusementsgehalte van het programma van Peter R. de Vries. Als een krantenjournalist dit verhaal in een krant zou hebben afgedrukt, dan was er niets aan de hand geweest.
Nu lijkt De Vries ‘slachtoffer’ van de impact van zijn eigen show.
Lijkt, want eigenlijk is er niets aan de hand. Het vonnis is nog niet eens zo heel slecht voor De Vries. Hij mag de beelden en geluidsfragmenten niet uitzenden, maar hij mag Koos H. wel citeren.
Ook weer klaar.