Ik kan er niets aan doen, maar als ik het woord hoor wil ik spontaan emigreren. Trots op je vaderland. Op je eigen normen en waarden. Nationalisme. Met vlag en wimpel.
Steeds meer splinterpartijen in de politiek opereren onder de vrijblijvende vlag van het eigen land. Inclusief vlaggetje op de schouders. Trots op dit. Trots op dat. De ‘vrijheids’partijen streven vrijheid na zonder grenzen. Maar dan alleen voor de mensen in hun eigen beperkte kringetje. Volledige vrijheid voor jezelf. Ongekende verboden voor de rest.
De grote denkers van deze wereld hebben het wel door. Nationalisme is een pest. Het is een vreselijke vorm van navelstaren waarbij je vol de prioriteit zet op jezelf. Op hoe het was, hoe het zou moeten zijn en hoe het altijd zo zal moeten blijven.
God, wat heb ik er een hekel aan. Die arrogante, zelfgenoegzame hang naar vastigheid. Het onvermogen om te kijken naar de ander. Het rotsvaste geloof in de eigen waarheid.
Vaderlandsliefde heeft niets te maken met het land waar je in bent geboren. Het is een onredelijke angst voor de ander. Voor andere culturen.
Het is de angst om overvleugeld te worden door mensen die het wellicht wel eens beter zouden kunnen gaan doen in het leven dan jij ooit voor elkaar hebt gekregen. Het is een oorzaak van onderhuids racisme. Nationalisme sluit mensen uit. Het is geen instrument om je eigen land bij elkaar te houden. Het is een instrument om anderen geen kans te geven.
Er zijn mensen die mij wel eens vragen of ik dan niet trots ben op Nederland. Eigenlijk is het niet eens een vraag. Zelden klinken vragen zo verwijtend. Maar waar moet ik trots op zijn dan?
Op een elftal voetballers dat een prestatie levert waar ik nul aandeel in heb? Op oorlogsmisdaden in verre landen? Begaan door Nederlandse soldaten? Op het onvermogen van Nederland om slachtoffers van een burgeroorlog te beschermen? Op ons uitzetbeleid? Op het korten op ontwikkelingshulp omdat we het zelf zo vreselijk slecht hebben? Op een liberaal beleid waar de burger slechts een economisch instrument is? Op oorlogen waar we in gerommeld worden op basis van leugens? Op hoe effectief we de Joden ooit op transport wisten te zetten? Op zorgverzekeraars die winst boven gezondheid stellen?
Op asociale Nederlanders die door hun angst een stem geven aan xenofobe politici?
Ik weet het: als iets mij niet bevalt dan moet ik maar oprotten naar een ander land. Zo denken de nationalisten. Zij willen Nederland graag behouden zoals het is. Dat wat anders is, is fout.
Persoonlijk zie ik meer in verandering als nationalisme de oorzaak is van een ontevreden, klagende en gefrustreerde bevolking die verveeld op zijn gat zit en klaagt hoe het ooit was en zou moeten blijven.
Nationalism is an infantile disease. It is the measles of mankind
(Einstein)
‘Patriot: the person who can holler the loudest without knowing what he is hollering about’
(Twain)
‘Patriotisme is your conviction that this country is superior to all others because you were born in it’
(Shaw)
Een column hoort prikkelend te zijn. dat is deze zeker. Ik ben het niet met je – in mijn ogen – doorgeschoten mening eens. Ik houd van Friesland en ook van Nederland en van alle andere landen waar ik gewoond heb, omdat ik daar mooie en leuke dingen heb beleefd en er met heel veel plezier heb geleefd. Daarnaast voel ik mij trots als op Olympische of andere spelen landgenoten / plaatsgenoten mooi presteren. Ik vind ook prestaties van winnaars uit andere landen prachtig en ook die resultaten geven mij een goed gevoel. Ik heb dus nationale, plaatselijke en regionale gevoelens, maar voel mij Europeaan binnen de wereld, Nederlander binnen Europa, Fries binnen Nederland en wonend in ‘s-Gravendeel Hoekschewaarder binnen Zuid-Holland en Seuter binnen de Hoeksche Waard. Zijn dat slechte gevoelens, ik denk van niet. Ga svp door met prikkelende stukken schrijven! 🙂
Dit is op Jusd herblogd.
In feite is dit natuurlijk wel een beetje gezeur over gezeur. Neemt niet weg dat ik het wel met je eens ben. Ik kan ook niet zo goed tegen dat gezeur – terwijl we het zo gigantisch goed hebben – en zeur daar ook graag over. Dat is dan geloof ik wel weer typisch Nederlands 😉
*Ik wil eigenlijk best wel terug naar de overzichtelijkheid van vroeger.*
Maar goed.. bij een ramp in het buitenland worden er vermeld of er Nederlanders bij zitten.
Dat wel, terwijl dood, dood is, ongeacht welke nationaliteit.
Ik had ook niet graag in Afrika geboren willen worden..Of China, Of M.O
Ik ben wel blij dat ik In Europa woon..
Nederland is niet slecht, maar wel doorgeschoten in bepaalde opzichten.Scheiding kerk en staat vind ik wel belangrijk.
Mag van mij wel wat meer in de praktijk.
Friezen zijn toch geen Nederlanders toch?
*Wegduikt*
Nederlanders zijn geen Friezen, Europeanen geen Nederlanders Feex 🙂
Rest de vraag in hoeverre trots op Nederland of vaderlandsliefde je per definitie een nationalist maakt.
“Vaderlandsliefde heeft niets te maken met het land waar je in bent geboren. Het is een onredelijke angst voor de ander. Voor andere culturen.”
Onzin. Je laat de term kapen door extremisten. Ik hou van Nederland, ben er zelfs trots op, ondanks (of misschien zelfs wel juist dankzij) al haar mankementen en onhebbelijkheden. Dat is niet een sentiment dat automatisch verbonden is met angst voor het vreemde of zelfs met een superioriteitswaan.
Zonder schroom ben ik trots op het land waarin ik in vrijheid geboren werd. Waar ik veel aan te danken heb, mijn vrijheid, gelijkheid, de luxe van de welvaart, het onderwijs, de gezondheidszorg. Ik hou zelfs van het land zelf, van het platte landschap tot de typische Hollandse luchten die er zo vaak boven hangen. Dat laat overigens onverlet dat er zaken zijn, zowel in het verleden als in het heden, waar ik alles behalve trots op ben.
Laten we nu niet doen alsof je alleen op Verdonkse wijze van dit kikkerlandje houden kunt.
@disputax 19:23
Niets aan toe te voegen. +1.
“Vaderlandsliefde heeft niets te maken met het land waar je in bent geboren. Het is een onredelijke angst voor de ander. Voor andere culturen.”
Belachelijk. Ergens bij horen of willen horen is inherent aan mens zijn. We zijn sociale dieren en omdat we sociaal zijn gaan we op in een samenleving waarin we het als ‘buren’ van elkaar zo goed mogelijk moeten maken.
Samen. Dat wil dus zeggen samen. Jouw religie, cultuur, kleurtje of afkomst mag dat dus dan ook nooit gijzelen. Want daar hebben we het feitelijk over. Alleen daarom al ben ik trots Nederlander te zijn.
Dat samenleven niet makkelijk is is overduidelijk. Ik woon al vijf jaar met mijn vrouw samen en zo heel af en toe is er behoorlijke ruzie thuis. Zoals volgens mij de besten overkomt. Maar onze liefde voor ons kleine gezinnetje heelt die korte breuk dan altijd weer heel snel. Waarom? Omdat wij een vorm van ‘vaderlandsliefde’ of liever trots hebben voor ons klein familietje. Daar zijn wij zeker fier en trots op!
Wanneer mijn vrouw een succesje heeft dan juich ik dat toe, moedig ik haar aan. Wanneer ik een succesje heb dan doet zij hetzelfde.
Het probleem is zit hem, als je het mij vraagt, juist in het feit dat je in een buurt woont, een samenleving, waar sommigen niet mee willen doen. Dat boezemt angst in. Want immers waarom? Dan kan je natuurlijk met termen werpen als xenofobie en racisme maar dat raakt de kern niet eens.
Er zijn gewoon mensen die niet meedoen en dan gaat al heel snel het vaderlandsliefdeprincipe op. Dan is het al snel het zij / wij verhaal. En terecht! Dat is niet gerelateerd aan kleur of cultuur. Dat is onderdeel uitmaken van de plek waar je woont.
Ik heb bijna letterlijk overal op de wereld gewoond en dat ging prima omdat ik me altijd inzette voor mijn buren. Altijd. Of het nu in Oost-Europa de sneeuw opruimen was zodat ouderen hun nek niet braken, of in Australië boodschappen halen voor mijn buurman met kanker, of in Frankrijk eventjes elke week een borreltje drinken in het lokale café waar de halve buurt zit om eventjes bij te kletsen..
Overigens is vaderlandsliefde in de regel al superieur. Waarom? Omdat mede door vaderlandsliefde dit land, en vele andere landen sprongen hebben kunnen maken qua technologie, rechtsorde e.d.
Nee, liefde voor het land / stad / buurt / plek waar je leeft is alleen maar aan te moedigen!!!!
Alleen daarom al niet met je eens Chris.
Helemaal mee eens!
De media doet ook een hoop.
Polen zijn niet geliefd, tenzij ze mensen redden uit een brandend huis.
Dan zijn het ineens wel Nederlanders.Het stigmatiseren gebeurd ook door de Media.
Om het maar ff bij de Polen te houden..
Deze hebben in de oorlog in Nederland ook meegevochten.om ons te bevrijden.Market Garden.
Pas in 2005 kregen ze ‘erkenning’ voor hun aandeel.
Daarvoor waren ze zondebok, terwijl de strategie van de Polen veel mensenlevens hadden kunnen besparen.
http://www.historien.nl/polen-en-market-garden/
Velen weten eigenlijk weinig over de Oorlog.
Weten ook vaak niet dat Japan een Duitse bondgenoot was.
En films stigmatiseren ook.
De Duitsers en Russen blijven de schurk..in actiefilms.
De KNIL vocht ook voor ‘vaderland’ Thuisland
Net als de ‘Molukse beroepsmilitairen
http://nl.wikipedia.org/wiki/Geschiedenis_van_de_Molukkers_in_Nederland
Onder Vaderland versta ik geboorteland..
Mijn fout..
Het land waar je geaard bent,of het land van de toekomst.
Palestina bijvoorbeeld..
Maar goed..
Vechten voor je vaderland of voor je voetbalclub.
Nationalisme kun je breed vatten.
Tja..
Als bewoner van de groene grens met Duitsland zie ik oorlog niet zwart /wit.
*Mijn tekortkoming…denk ik*
Conflicten hebben vele kleuren..
Je moet ze juist belichten?
Dit hele stuk verwoord precies hoe ik mij voel.