Het was nog geen week geleden dat complotdenker Wim Dankbaar boos en verontwaardigd was op de media. Waren ze soms helderziend? Waarom beweerden ze nu al dat zijn nog te publiceren dagboek van Maaike Vaatstra verboden zou worden door de rechter?
De meeste journalisten zijn niet helderziend. Maar ze zijn vaak wel gezegend met een gezond stel hersens en het vermogen om zaken te relativeren. De afloop van de tegen Dankbaar gevoerde rechtszaak over het gekaapte dagboek was ook voor de leek makkelijk te voorspellen:
Wim Dankbaar kaapte het dagboek van Maaike Terpstra (voorheen Vaatstra), de moeder van de veertien jaar geleden vermoorde Marianne Vaatstra. Hij probeerde het schrijven te gebruiken in zijn eigen strijd tegen ‘een corrupte’ overheid. Een overheid die de echte daders van de moord (asielzoekers) naar het buitenland zou hebben gesmokkeld om politieke onrust te voorkomen. Strijder Dankbaar werd vandaag hard door de rechter teruggefloten. Om een hele simpele en voorspelbare reden: Maaike Terpstra heeft het auteursrecht. Het is haar werk. Zonder toestemming mag niemand wat doen met haar pennenvruchten.
Dankbaar probeerde het in de aanloop naar zijn rechtszaak nog wel. Door Jan en Alleman wijs te maken dat hij die toestemming wel had. Hij koketteerde met zijn goede contacten met Maaike. Vond dat ze samen optrokken. Als ware broeders in de strijd tegen die corrupte overheid.
Maaike reageerde ijskoud via de juridische weg: ze vroeg aan de rechter om een contactverbod. Het ultieme middel om je van een last te ontdoen. Dat ze maar nooit meer met Dankbaar in aanraking mocht komen. Zoals deze week ook zijn zaakwaarnemer Hans Mauritz schoorvoetend moest erkennen: Maaike Terpstra is doodmoe van Dankbaar. Dat had ze zelf in een telefoongesprek gezegd.
De rechter heeft geoordeeld.
Bron: AD 19/12/13
En meent dat een contactverbod nu nog niet aan de orde is. Maar geeft Dankbaar wel een duidelijke waarschuwing mee: een rechter zou in de nabije toekomst wel eens anders kunnen oordelen als hij zijn koers voortzet.
‘De mogelijk van weinig respect voor privacy getuigende wijze waarop [gedaagde sub 1] in het algemeen opereert om zijn denkbeelden wortel in de werkelijkheid te doen schieten is, mede gelet op het effect dat van de reeds besproken toewijzingen zal uitgaan, onvoldoende om nu een straat- en contactverbod op te leggen.
[gedaagde sub 1] dient er bij het uitzetten van zijn verdere koers in de zaak-Vaatstra overigens wel rekening mee te houden dat het belang dat [eiseres] (en de rest van de familie) erbij heeft dat de familie rust krijgt doordat ook de buitenwereld die zaak met de veroordeling van Jasper S. als afgedaan beschouwt, door een in de toekomst mogelijk tot oordeel geroepen rechter zwaar zal worden gewogen’
Het vonnis van de rechter is een gevoelige slag voor de complotsite van Wim Dankbaar. Daar moeten alle belastende zaken over het dagboek binnen twee dagen verdwijnen, op straffe van een ‘boete’ van duizend euro per weigerdag. Met een maximum van 200.000 euro. Ook moet het vonnis van de rechter pontificaal op de site komen te staan. In Times New Roman. Met extra grote letters. Het is Dankbaar zelfs verboden daar nog een opiniërende tekst bij te zetten. Het dagboek moet bovendien weer terug naar de rechtmatige eigenaar. Zowel in papier als digitaal.
Maar misschien nog wel veel erger: Dankbaar moet zijn gezworen tegenstander Yehudi Moszkowicz (die op de klaagsite van Dankbaar badinerend ‘pindamannetje’ wordt genoemd, maar ieder jaar door vakgenoten in de top 10 van beste advocaten wordt gezet) zesduizend euro aan advocaatkosten betalen. Een veelvoud van de kosten die de jurist daadwerkelijk heeft gemaakt.
Persoonlijk vind ik de juridische kant van het verhaal niet eens zo heel erg interessant. Dat was allemaal keurig te voorspellen. Ik vraag mij echter in bange gemoede af wat er nodig is om Wim Dankbaar cs in te laten zien dat hun blinde strijd om ‘de waarheid’ slachtoffers maakt.
Serieuze en integer werkende journalisten die met hem en zijn volgelingen te maken krijgen, zijn opmerkelijk eensluidend in hun oordeel. Dankbaar lijkt langzaam de nieuwe Micha Kat te worden. Hij deinst er zelfs niet voor terug om volstrekt persoonlijke informatie, zoals de medische gegevens van Maaike Vaatstra op het internet te publiceren.
Er ligt nu een duidelijk vonnis waarin Dankbaar teruggefloten is. Waarin zijn recht op onderzoek beperkt is. Ondertussen heeft de rechtbank in Groningen een psychiater en een psycholoog de opdracht gegeven Dankbaar psychisch door te lichten. Een ongekend zware en ongebruikelijke opdracht als gevolg van een paar uur kinderachtige chaos tijdens een van de rechtszaken tegen Dankbaar.
Na dat onderzoek staat hij als verdachte terecht bij de Meervoudige Kamer (MK) in Groningen. Voor laster en smaad. Twee slachtoffers zijn het zat om nog langer door verdachte D. in verband te worden gebracht met een veertien jaar oude moord. Geloof mij: je moet het bont maken als je voor smaad en laster bij de ‘grote’ MK staat.
Wanneer kijkt Dankbaar in de spiegel en ziet hij wat velen wel zien?
Dankbaar is een man op een missie en hij heeft daarin gaandeweg steeds meer fatsoensnormen overschreden. Alles voor zijn waarheid.
Op zich is dat nog niet eens zo heel erg. Er zijn meer mannen op een missie die het internet met kapitalen bestormen en hun eigen kleine en trouwe publiek vinden om hun frustraties tegenaan te typen.
Maar het is intens treurig om te moeten constateren dat een rouwende en bijna onder de stress bezwijkende nabestaande van een gruwelijke lustmoord een rechter nodig heeft om haar te kunnen beschermen tegen de blinde drift van een zelf benoemde ‘onderzoeksjournalist’.
UPDATE: Een ontstemde uitgever Hans Mauritz laat weten zichzelf als de grote winnaar te zien van het kort geding, maar desalniettemin toch maar in beroep te gaan tegen het vonnis. Hij noemt de uitspraak van de rechter ‘corrupt’. Inmiddels heeft het online warenhuis Bol.com besloten de verkoop van het gehele boek van Dankbaar cs voorlopig te staken.
UPDATE II – Wim Dankbaar gaat toch niet in hoger beroep tegen de uitspraak. Hij vreest opnieuw geconfronteerd te worden met hoge kosten. Opmerkelijk: een van de redenen om in hoger beroep te gaan was eerder nu juist de hoge kosten die hij kwijt zou zijn aan de advocaat van Maaike Terpstra (Vaatstra).