Wij, de media

Wij van de media spelen een grote rol in de beeldvorming. Met taal en keuzes kun je de opinie aardig beinvloeden.

Mij viel van de week het volgende op:

De Telegraaf:

Minder ontsnappingen uit gevangenis

DEN HAAG –  Het aantal ontsnappingen uit gevangenissen en andere gesloten inrichtingen is de afgelopen vijf jaar flink afgenomen. In 2004 wisten nog 37 gedetineerden en tbs’ers te ontvluchten. Vorig jaar waren het er veertien, zes minder dan in 2007.

 

Dat blijkt uit het zaterdag verschenen jaarverslag van de Dienst Justitiële Inrichtingen (DJI) van het ministerie van Justitie. Ook gaan steeds minder tbs’ers er tijdens hun verlof vandoor.

 

En:

 

Hoe je ook aankijkt tegen de cijfers verstrekt van staatswege, de insteek van de media in deze is toch wel op zijn zachtst gezegd merkwaardig te noemen.

Als er ergens in het land een tbs’er ontsnapt of niet terugkeert van zijn verlof, dan is dat groot nieuws. Nieuws waar met name De Telegraaf vervolgens dankbaar gebruik van maakt om de eigen politieke agenda weer eens onder de aandacht te brengen. Dat gevaarlijke tbs-systeem ook altijd! De hard werkende burger kan zich niet langer veilig wanen in eigen huis!

Weg met het systeem en harder straffen!

Maar nu komen er dan ineens cijfers naar buiten waaruit blijkt dat het aantal ontsnapte tbs’ers gedaald is. Wat proefverlof betreft: 28 is een schrikbarend laag aantal, als je bedenkt dat het tbs-systeem normaliter zorgt voor tienduizenden verlofbewegingen per jaar. Je zou bijna gaan denken dat de massale aandacht voor ontsnapte tbs’ers een harder verlofregime tot gevolg heeft gehad…

 Zouden deze tbs-cijfers dan ook niet groot nieuws moeten zijn?

Nou, nee. De redacties kiezen er in dit geval voor het totaal aantal ontsnappingen als nieuwsitem te brengen. Uiteraard komen ze er niet onderuit de tbs-cijfers te noemen, maar echt speerpunt in de berichtgeving is het niet.

Waarom eigenlijk niet?

Valt deze waarheid onder een ongemakkelijke waarheid?