Wilders: een medaille voor de pestkop

Geert Wilders heeft met zijn PVV een daverende verkiezingswinst behaald. Met 37 zetels is hij verreweg de grootste. Hoewel al tijden bekend is dat de PVV een groot potentieel aan kiezers heeft, is het verschil met andere partijen nu levensgroot. Aan de linkerzijde zijn de zorgen groot, maar de soep zal niet zo heet gegeten worden. Het is echter wel verontrustend dat miljoenen mensen het stelselmatig laakbare gedrag van Wilders en zijn collega’s belonen.

De onrust onder met name linkse kiezers en minderheden is tastbaar. De heersende gedachte aan die flank is dat er een gure wind in Nederland is opgestoken. We hebben onze eigen Donald Trump in de gelederen en het resultaat zal grote impact hebben. Op minderheden, Europese samenwerking, de opvang van vluchtelingen, de kunstsector, klimaatbeleid en ga zo maar door.

Samenwerken

Die zorgen deel ik grotendeels niet.

Het is logisch dat Wilders zelf pompeus stelt dat Nederland een keuze heeft gemaakt voor de PVV (dat zouden andere partijen ook gezegd hebben als ze hadden gewonnen), maar we moeten niet vergeten dat driekwart van de Nederlanders niet op hem heeft gestemd. Uit onderzoek gepresenteerd tijdens de verkiezingsavond bleek tevens dat de PVV niet alleen de grootste is, maar ook bovenaan staat als het gaat om partijen die mensen juist niet in het kabinet willen zien (met 30%).

Om te kunnen regeren heb je 76 zetels nodig en dus zal Wilders moeten samenwerken en standpunten opgeven. Dat weet hij zelf ook, zeker omdat veel van zijn standpunten niet worden gedeeld door de rest. De leider van de PVV heeft al aangegeven dat hij binnen de grondwet zal blijven, een stelling alleen al waardoor een deel van zijn programma vervalt.

Uitvoerbaarheid

Maar belangrijker: het programma van de PVV is op veel punten niet uitvoerbaar. De bombastische standpunten die Wilders altijd vanuit de veilige hoek van de oppositie heeft ingenomen botsen met een lange reeks aan afgesloten verdragen, grondrechten, internationale afspraken, basisbeginselen van de rechtstaat, jurisprudentie en de realiteit.

Een Nexit gaat niet gebeuren (geen meerderheid), de gulden komt niet terug (zelfde), er worden geen moskeeën of Islamitische scholen gesloten en geen Koran zal verboden worden (in strijd met grondwet), net zo min als er een minister voor de-islamisering zal komen (grondwet en geen meerderheid), we gaan niet uit de Europese Unie (geen meerderheid), de Eerste Kamer wordt niet afgeschaft, er komen geen militairen bij de grens en het gaat niet veiliger worden in Nederland door straffen te verhogen en meer blauw op straat te pompen (zie daarvoor talloze onderzoeken).

Ook de tbs zal niet afgeschaft worden (geen meerderheid). Niets doen aan stikstofreductie dan maar? Helaas, ook hier heeft de rechterlijke macht al bevolen dat Nederland een zorgplicht heeft voor het milieu.

Migratie

Het stokpaardje van de PVV – de migrantenstroom – heeft Wilders veel stemmen opgeleverd. In zijn programma pleit hij voor een algehele asielstop en het terugsturen van vluchtelingen. Dat gaat niet gebeuren. In theorie is het namelijk weliswaar mogelijk dat Nederland uit het Vluchtelingenverdrag stapt, maar dan heb je als land alsnog te maken met gewoonterecht (waardoor je echte vluchtelingen niet terug kunt sturen) én soortgelijke verdragen die alsnog gelden omdat je lid bent van de Europese Unie (waarbinnen het EVRM geldt).

In strijd

U hoeft mij hierbij niet op mijn woord te geloven. Recent hebben we kunnen zien hoe het een kabinet vergaat bij pogingen om de migrantenstroom in te dammen. Toen het kabinet de gezinsherenging wilde afremmen, kreeg het keihard de deksel op de neus vanuit de rechtspraak.

In meerdere zaken die asielzoekers hadden aangespannen oordeelden rechters telkens weer dat opschorten van de gezinshereniging in strijd is met de Vreemdelingenwet 2000, de Gezinsherenigingsrichtlijn, het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens, het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie en het Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind. De Raad van State zette uiteindelijk een definitieve streep door de rem op gezinshereniging.

Daar komt bij dat een best groot deel van de migratie bestaat uit arbeidsmigratie van mensen binnen de EU. Mensen dus die wettelijk gewoon in de EU mogen werken.

Artikel 1

De oneliners van Wilders klinken catchy, maar de werkelijkheid is weerbarstiger en gratis bier bestaat niet. De leider van de PVV roept bijvoorbeeld overal dat Nederland weer voor de Nederlanders moet zijn, een adjudant van hem in Den Haag twitterde deze week nog dat de partij ‘van straat tot straat en wijk tot wijk’ over zal gaan tot de-islamisering.

Het zijn uitspraken die onverbiddelijk stuiten op artikel 1 van de Grondwet:

‘Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht, handicap, seksuele gerichtheid of op welke grond dan ook, is niet toegestaan’

Wilders weet dat als geen ander. Hij werd veroordeeld voor aanzetten tot discriminatie en groepsbelediging. De rechtbank noteerde dat Wilders ten onrechte stelde dat een groep (Marokkanen) minder recht had op een verblijf in Nederland.

Compromisloos

Een groot deel van de aantrekkingskracht van de PVV is gelegen in het compromisloze. Geen nuances, maar ‘zeggen waar het op staat en doen wat je zegt’.

Dat is heel lang vol te houden in de oppositie, maar niet in een coalitie waar je verantwoordelijkheid moet dragen en uiteindelijk afgerekend zal worden als het niet lukt. Wilders zal zijn kiezers nu noodgedwongen moeten laten zien dat niet alles kan en dat je problemen prima vanaf de zijlijn kunt omschrijven met grote woorden, maar dat je ze er niet mee oplost.

Wilders was jarenlang de vervelende oom die vanaf de achterbank roeptoeterde dat het anders moest, maar zichzelf nu ineens aantreft achter het stuur.

Zorgen

Tot zover de nuance bij de verkiezingswinst van de PVV. Dan nu de zorgen. Of in ieder geval iets wat mij stoort.

Geert Wilders heeft met zijn PVV zeventien jaren aan de zijlijn gestaan. In die periode heeft hij grote groepen mensen bij voortduring op een buitengewoon nare manier in de hoek gezet. Of het nu om asielzoekers ging, migranten, journalisten, rechters, wetenschappers of collega’s. Hij heeft ze als een onophoudelijke pestkop in de meest nare frames gezet. Wat dat betreft kun je Wilders gerust een variant op Donald Trump noemen.

Sigrid Kaag was een heks, journalisten tuig van de richel en lakeien van de macht, rechters neprechters, collega’s knettergek en sukkels, het parlement ‘nep’, mensen met een hoofddoekje werden beschimpt met de term kopvodden en asielzoekers waren testosteronbommen die in preventieve detentie moeten worden geplaatst om massale verkrachtingen te voorkomen.

Kleineren

Geert Wilders is de leerling die andere leerlingen voortdurend pest en wekelijks de lessen weet te verstoren. De leerling met een grote mond die kleineert, probeert te vernederen en leerlingen met een ander geloof of afkomst het leslokaal uit wil zetten. Die de docenten betitelt als nepdocenten en de directrice als een corrupte heks.

Maar alsnog door de school wordt gepromoveerd tot klassenoudste.

Dat zegt iets over het klimaat in de school. Over rancune en frustratie. Over hoe sociaal een deel van Nederland kennelijk is. Of niet is. Over hoe makkelijk we over openlijk racisme en vernederingen heen stappen als het ons zelf niet raakt.

We eisen van de school subiet actie als onze kinderen worden gepest. Maar bombarderen net zo makkelijk de grootste pestkop tot leider van het land.

Waardeer dit artikel!!

Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Je kunt mij ook met een vast bedrag per maand steunen: klik dan hier. Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.

Mijn gekozen donatie € -
Delen