Wouter Raatgever: als kind van God kan ik niet berecht worden

De vorige week door een arrestatieteam opgepakte complotdenker Wouter Raatgever sprak gisteren voor het eerst in het openbaar. Samen met zijn partners in crime Joost Knevel en Micha Kat moest hij zich verantwoorden bij de rechtbank in Den Haag voor een lasterlijke haatcampagne. De rechtszaak werd zoals verwacht een circus vol leugens en gekte.

Voor wie het gemist heeft. De diepgelovige Wouter Raatgever (53), naar eigen zeggen trainer/coach, is samen met zijn kompanen verantwoordelijk voor een schadelijke en schandelijke lastercampagne, waarbij onder meer onschuldige nabestaanden zonder een snippertje bewijs werden belaagd op een kerkhof.

Om u een eerste indruk te geven. Raatgever deelde een filmpje van een fietsende RIVM-topman Jaap van Dissel. Heimelijk opgenomen vanuit een rijdende auto. Hij sprak zelf het commentaar in.

‘De man die jullie hier zien fietsen, is Jaap van Dissel. Daar gaat-ie, de grootste smeerkees van de westerse wereld. Dit is de man die een groot deel van de wereld in gijzeling houdt’. Als Van Dissel opduikt in de gretig rondgepompte filmpjes van Raatgever en co staat er steevast in dikke letters Moordenaar in beeld. Het is een van de redenen waarom Van Dissel beveiliging nodig heeft.

Op zijn Facebook roept Raatgever mensen op ‘te vechten tegen de nazi’s die ons land nooit uit zijn gegaan’, waarbij hij onder meer doelt op minister Hugo de Jonge en Jaap van Dissel.

Nonsens

Raatgever en co verspreiden al geruime tijd zonder een spoortje bewijs flagrante nonsens over ‘satanisch kindermisbruik’ in Nederland. Mark Rutte, Jaap van Dissel, de ING, voormalige ministers Asscher en Hennis-Plasschaert en Jort Kelder zijn in hun vertroebelde ogen allemaal onderdeel van het door de Staat georkestreerde pedonetwerk.

Het drietal riep volgelingen van hun complotsekte onder meer op om bloemen en aanstootgevende QAnon-teksten te leggen op monumenten en begraafplaatsen voor slachtoffers van in hun ogen ‘satanisch misbruik door de pedo-elite’.

Zo werden onder meer de nabestaanden van de in 1999 door veeboer Jasper S. vermoorde Marianne Vaatstra tot hun grote woede geconfronteerd met de bezoedeling van het monument ter nagedachtenis aan Marianne. En een rouwende vader in Bodegraven werd ruw gestoord toen complotdenkers het voorzien hadden op het graf van zijn zoon.

De online door het drietal aangejaagde belagingsacties liepen zo uit de hand dat de gemeente Bodegraven zich gedwongen zag om beveiliging in te huren om de slaafse volgers van deze kwaadaardige fantasie in toom te kunnen houden. Ook de burgemeester van Bodegraven werd bedreigd.

Fantasie

De schadelijke laster van de heren rust op een warrige verklaring van de in Spanje woonachtige getraumatiseerde jeugddelinquent Joost Knevel. Die weet zich na vijfendertig jaar ineens zogenaamd te herinneren dat hij als 4-jarige kleuter getuige was van satanische kindermoord en misbruik.

Knevel claimt hervonden herinneringen te hebben uit de jaren ’80 en geheel toevallig wist hij zich pas tijdens de coronapandemie te ‘herinneren’ dat ook RIVM-baas Jaap van Dissel betrokken is bij een moordpartij op een schoolplein in Bodegraven. Volgens Knevel waren zijn herinneringen eerder gewist door een geheim programma van de Amerikanen om het geheugen van mensen aan te tasten.

Volgens zijn eigen ouders is Joost zo gek als een deur, zijn eigen vriendin (ook uit Bodegraven) weet er niets van en steunbewijs is werkelijk nergens te bekennen, maar de heren Kat (al talloze malen veroordeeld voor bizarre leugens, maar op de vlucht geslagen) en Raatgever melken zijn verhaal gewetenloos en schaamteloos uit om zo donaties te kunnen vergaren.

Tijdens de arrestatie van Raatgever op 2 juni  in een woonboerderij in het Groningse Siddeburen werd voor 15.000 euro aan contanten bij hem aangetroffen, allemaal geld van donateurs.

Massamoordenaar

De onophoudelijke lastercampagne (volgens crimineel Kat is Van Dissel een genocidale massamoordenaar en erger dan Adolf Hitler) bracht het drietal maandag voor de kortgedingrechter in Den Haag. De drie waren online aanwezig via een videoverbinding. Knevel vanuit Spanje waar hij met zijn vriendin een Bed & Breakfast runt aan het strand, Kat vanuit Noord-Ierland en Raatgever mocht vanuit een kamertje in de Penitentiaire Inrichting Alphen aan den Rijn deelnemen aan het proces.

De gemeente Bodegraven stuurde het trio na een eerdere sommatie een dagvaarding om zo een einde te kunnen maken aan de constante stroom van laster, smaad, bedreigingen en opruiende teksten die online verschijnen.

Hier kwam de eerste leugen overigens al om de hoek. Op zijn eigen website oreerde Micha Kat nog stoer in hoofdletters dat hij helemaal niet voor de rechter was gedaagd, maar Jaap van Dissel wel. Om al in minuut 1 van de rechtszaak gedwee aan te geven dat hij de dagvaarding keurig had ontvangen. Joost Knevel liet eerder al in een chatgroep weten dat hij nog geen verbinding had met het ‘reptielenhuis in Den Haag’, kennelijk een verwijzing naar een bizarre theorie van complotdenker David Icke over een machtige elite op aarde die bestaat uit buitenaardse reptielen.

Circus

Geheel naar verwachting werd de rechtszaak een circus met bijna alleen maar clowns. Al voor aanvang van de zaak kreeg de rechter de vraag of ze even wilde aangeven of ze familie was van minister Wopke Hoekstra. Dat was ze niet. Omdat de rechter de visie van de gemeente Bodegraven al op schrift had, vroeg ze het drietal eerst om hun visie op de zaak. Bij afwezigheid van een advocaat kreeg ze er warrige verhalen voor terug. Het scheelde ongetwijfeld dat ze al eens eerder de waanzin van Viruswaanzin aan had moeten horen.

Wouter Raatgever trapte af met een tien minuten durend betoog dat bol stond van de onzinnige retoriek. Hij begon met zich te verontschuldigen voor zijn onfrisse voorkomen. ‘Ik zit er nog net zo bij als het moment dat ik met geweld van het erf ben getrokken’

Kind van God

De complotdenker verloor zichzelf al snel in gebazel. Door bijvoorbeeld te stellen dat geen rechter hem mag en kan berechten omdat hij een kind van God is en dus helemaal niet valt onder de wetten en regels die in een land gelden.

Raatgever meent verder dat hij helemaal geen bedreigingen uit, maar feiten. Zoals zijn ‘feit’ dat de kopstukken van de bestrijding van de coronapandemie de doodstraf verdienen, omdat er straks een militair tribunaal zal komen dat daarvoor zal zorgen.

Volgens Raatgever is er sprake van een wereldwijde ‘medicinale genocide’ en doet hij slechts belangeloos (ik leef puur van donaties) zijn werk om ‘mijn kind en de kinderen van deze wereld’ te beschermen. Hij stelde zelf nooit op te roepen tot geweld, maar iedereen wel duidelijk te maken dat ze zich mogen verdedigen tegen het grote onrecht wat hun wordt aangedaan door de satanische pedo-elite.

‘Ik bedreig niet. Ik schets slechts scenario’s. Ik heb nooit opgeroepen tot geweld. Wij kunnen geen nieuw land stichten als we dat doen met gebruikmaking van geweld’

YouTube

Opvallend genoeg is het voor Raatgever wel wat lastig om zijn eigen kind te beschermen. Naar eigen zeggen ligt zijn ex en Jeugdzorg ‘dwars’, waardoor hij zijn zoon helemaal niet meer ziet. Op het alwetende internet is ook wel een mogelijke verklaring te vinden, maar op basis van een enkele getuigenis kan en mag je geen conclusies trekken. De waarde van die enkele verklaring is immers net zo betrouwbaar als een enkele verklaring van een man die stelt satanische kindermoorden te hebben moeten aanschouwen.

Raatgever vertelde de rechter dat het de gemeente Bodegraven is die karaktermoord op hem pleegt en dat hij alle recht heeft om te schrijven wat hij wil schrijven. Gek genoeg zweeg Raatgever over het feit dat de politie onlangs bij ondergetekende aan de deur kwam om te waarschuwen voor geweldsplannen door sympathisanten van de groep rond Raatgever. Of over het gegeven dat in de Telegram-chat van de groep herhaaldelijk woonadressen van journalisten en politici worden gedeeld met niet al te frisse begeleidende teksten.

Micha Kat

Opvallend genoeg was Joost Knevel, bij wie de lastercampagne allemaal begon, ondanks een ruime aankondiging van de zaak in het geheel niet klaar voor zijn verdediging. Hij verwees gehaast door naar Micha Kat omdat hij zich ‘nog aan het voorbereiden was’.

Kat zelf kreeg in 2015 in Ierland al contempt of court aan zijn broek in een zaak die was aangespannen omdat hij een politieagent geheel ten onrechte had beschuldigd van moorden. Omdat de rechtbank niet met zich liet sollen, verwijderde Kat schielijk een website die hij had opgericht over de ‘moorden’.

Geheel naar verwachting betrok de voor onder meer bommeldingen, vernielingen, belediging, holocaustontkenning (in eerste aanleg), smaadschrift en doodsbedreigingen veroordeelde Micha Kat de zaak geheel op zichzelf. Een inhoudelijk betoog kwam er niet omdat de als grenzeloos narcistisch bekendstaande Kat (ik ben de verlosser) van de rechter eiste dat ze hem ter plekke zou erkennen als journalist. De logische stelling van de rechter dat ze pas een standpunt in zou nemen als ze vonnis wijst (ik spreek als rechter door mijn vonnis) werd niet geaccepteerd.

‘U dwaalt af in het terrein van de waanzin’, aldus Kat met een onbedoelde, maar zeldzame uiting van zelfkennis tegen de stoïcijns ogende rechter.

Schaamteloos

Volgens Kat heeft hij in het verleden bij alle landelijke media gewerkt en daarmee dook alweer een schaamteloze leugen op. Kat werkte in het verre verleden alleen een korte periode als stagiair en freelancer voor NRC en een advocatenblad en gleed daarna snel af tot een gevluchte crimineel met schulden, een fors strafblad en een spoor van financieel en mentaal misbruikte, kwetsbare vrouwen.

Alleen met een toelage van vastgoedbaas Poot, zijn bejaarde ouders en zijn ex (de moeder van zijn kind, een jongen die hij op zeer jonge leeftijd al in de steek liet) wist hij het hoofd boven water te houden.

Volgens Kat (een slager is ook een slager en een fietsenmaker een fietsenmaker) is het cruciaal dat de rechtbank hem ziet als journalist. Een nogal bijzonder standpunt, aangezien Kat ooit in een gesprek met mij erkende dat hij het als journalist nooit heeft gered.

Daar komt nog eens bij dat Kat al in het voorjaar van 2012 werd geroyeerd door de journalistenvakbond NVJ vanwege zijn strafrechtelijke veroordeling voor de op geluidsband vastgelegde doodsbedreigingen aan het adres van Telegraaf-journalist Bart Mos.

Ondanks het toch belastende verleden bleef Kat volhouden tegenover de rechter. Hij moest en zou erkenning als journalist.

‘Als dat wordt toegewezen dan ben ik op geen enkele wijze aanspreekbaar. Ik heb naar eer en geweten gehandeld. Ik heb deze zaak aangezwengeld en ik heb aan mijn zorgplicht voldaan. Ik wil dat u nu mijn status als journalist erkent. Ik wil dat u dat zegt. Het zou wel heel raar zijn als u nu zegt dat ik geen journalist ben, maar een terrorist. Of een complotidioot. U bent bij deze gewraakt! U bent bij deze gewraakt. U weigert te zeggen dat ik een journalist ben!’

Smalend

Micha Kat die zich beroept op zorgvuldigheid. Het zorgde voor een smalend lachje bij de mensen in de zaal die goed ingevoerd zijn in de gekte van Kat. Hier sprak de man die ooit in schreeuwende hoofdletters claimde dat Kajsa Ollongren vermoord was, prins Friso betrokken bij de moord op Marianne Vaatstra, kickbokser Badr Hari verantwoordelijk voor de dood van politica Els Borst, Hillary Clinton een satanische kindermisbruikster, Mark Rutte een pedofiel en aliens spoedig Nederland zouden bevrijden.

De man die ooit geheel terecht door de Volkskrant ‘de ongekroonde koning van het gekkenhuis’ werd genoemd. Toen Kat schuimbekkend van woede de krant voor de rechter daagde, gaf die rechter de krant volledig gelijk.

De redenering van Kat dat een journalist alles mag opschrijven en daarvoor niet aanspreekbaar is, bracht ook een lach op mijn gezicht. Toen ik namelijk voor een stuk opschreef dat de grote strijder tegen kindermisbruik zelf kinderporno op zijn site had staan, gaf hij zijn advocaat Thijs Stapel de opdracht mij een aangifte en een juridische procedure in het vooruitzicht te stellen. Allemaal omdat ik kennelijk als journalist niet op mocht schrijven wat door de webhost van Kat vastgesteld was.

Toen ik Stapel op mijn beurt vertelde dat ik hem persoonlijk aansprakelijk zou stellen voor dit onzinnige gedreig, bleef het stil.

Wraking

Het kort geding van gisteren liep uiteindelijk vertraging op omdat Kat een kansloos verzoek deed om de rechter te wraken. De wrakingskamer zal op zeker het verzoek tot wraking afwijzen omdat het niet vooruit willen lopen op een vonnis geen grond is om vooringenomenheid aan te nemen. Als ze slim zijn, zullen ze meteen een wrakingsverbod opleggen wegens misbruik van het middel. Precies zoals gebeurde tijdens de tuchtrechtzaak tegen complotadvocate Henriëtte Nakad-Weststrate

Tekenend voor de hele zaak was een reactie achteraf van een stel dat speciaal drie kwartier onderweg was  om de zaak bij te kunnen wonen. Vloekend en scheldend verlieten ze de rechtbank, verwijzend naar Micha Kat.

‘Wat een lul, wat een lul. Joost is niet eens aan het woord geweest. Wat een lul’.

Opnieuw toonde Kat aan dat wie met hem in zee gaat, vroeg of laat gedupeerd zal worden. De veroordeelde crimineel en beroepslasteraar is niet in staat om verantwoordelijkheid te nemen en zal een ander altijd meenemen in het pad van zijn ondergang.

Of het nu gaat om kwetsbare vrouwen die Kat onderdak geven  en vervolgens leeg worden getrokken, ontspoorde activisten die opgezweept door de waanzin van Kat veroordeeld worden voor de bedreiging van Jaap van Dissel of verwarde geesten die hopen op de gulle giften van gehersenspoelde donateurs.

Waardeer dit artikel!!

Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Je kunt mij ook met een vast per bedrag per maand (abonnement) steunen: klik dan hier. Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.

Mijn gekozen donatie € -
Delen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *