Zinloos geweld

 

Op 15 augustus 2008 in de vroege morgen loopt de 74-jarige Herman vanaf zijn huisarts naar de binnenstad. Hij is blij, want de huisarts had goed nieuws. Zo blij zelfs dat hij zijn vrouw belt om het goede nieuws over zijn gezondheid te melden.

Even later lopen vier jongens op hem af. Ze zijn al de hele nacht op stap. Hebben veel gedronken en aan de xtc gezeten. Ze beginnen de oude man te treiteren en te duwen. Even later slaat de 19-jarige Erik toe. Hij slaat Herman zomaar hard tegen de straat. Die breekt zijn oogkas. Het letsel is zo ernstig dat later in het ziekenhuis een deel van zijn heupbot moet worden gebruikt om het oog weer enigszins te kunnen repareren.

Zinloos geweld. Zomaar op straat. Het kan iedereen overkomen.

Erik moest zich vandaag melden bij de rechtbank in Groningen. Hij is zenuwachtig. Kijkt veel naar het tafelblad voor hem. Weet zich alles te herinneren. Behalve de periode van het geweld. Dat is hij even kwijt. Hij weet niet wat hij heeft gedaan, maar als hij het heeft gedaan dan schaamt hij zich kapot. Als.

De officier steekt maar meteen van wel. ‘Zeer ernstig feit’, ‘om je kapot voor te schamen’ en ‘enorme impact op het slachtoffer’.

De rechtszaal wacht op de onvermijdelijke eis van een lange gevangenisstraf. 

Maar die zal er niet komen. Dat is meteen duidelijk als de officier stelt dat de eis geen recht zal doen aan wat er is voorgevallen.

De officier kiest voor een ander traject en stelt letterlijk de eis ’te richten op de persoon van de verdachte’. En die verdachte is nog jong, heeft een heftig verleden gehad, staat open voor hulpverlening en doet het al een tijdje goed met zijn elektronische enkelband (die in de praktijk geen enkelband is). Bovendien kan hij in januari weer aan een opleiding beginnen. Hij heeft oprecht spijt en schaamt zich.

Met andere woorden: met de juiste hulp en begeleiding valt er van deze jongen nog wat te maken.

Iets wat binnen de gevangenismuren niet zal lukken.

Het is een pragmatische eis zoals we die in Nederland vaker horen en zoals zo vaak aan alle kanten afgekraakt door mensen die de nuance niet horen (of willen horen).

Zinloos geweld lijkt een zinloze straf te rechtvaardigen.

Maar belangrijker nog: het 74-jarige slachtoffer, nu deels blind en bang om over straat te gaan, heeft tegenover de officier van justitie aangegeven zich zorgen te maken over de dader. Hij wil graag dat de nog jonge jongen hulp krijgt. Hoe moet het anders met hem aflopen?

Voor een dergelijke nuance neem ik mijn pet diep af.

Delen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *