Een golf aan wappie-aangiftes

Sinds ik over complotdenkers en wappies schrijf, sta ik in de warme belangstelling van deze groep. Hoewel deze mensen er geen enkele moeite mee hebben om alles en iedereen met malicieuze leugens de maat te nemen, staan ze zelf beduidend minder sterk in hun schoenen als het om weerbaarheid gaat. Nu ik wat intensiever direct reageer op deze lasterlijke lieden, komt daar een nieuwe dynamiek bij: een golf aan (kansloze) aangiftes.

Ik schat zo in dat er de afgelopen anderhalf jaar ongeveer vijftien aangiftes mijn kant op zijn gekomen. Van de criminele complotdenker Micha Kat en zijn veroordeelde voetsoldate Alice Bosman tot de werkloze zwembadjuf Fleur van der Pols en complotorakel Robert van der Luitgaarden. Van de meermalen wegens smaad en bedreiging veroordeelde Bouke van der Vrugt (rapper Kafka) tot de ontslagen UvA-docent Laurens Buijs.

Nu is het zo dat je altijd moet proberen om te reflecteren op je eigen gedrag (iets waar wappies overigens zonder uitzondering niet toe in staat zijn). Het is zaak om te kijken of je zelf niet te ver bent gegaan, ook al doet een ander dat niet.

De realiteit is echter dat geen enkele aangifte tegen mij het tot nu toe heeft weten te schoppen tot een vervolging. En dat is bepaald geen toeval.

Sepot

Sterker nog: doorgaans is het zo dat ik niet eens krijg te horen wat de afloop is. Niet zelden meten de aangevers de aangifte zelf eerst breed uit op sociale media (Kafka maakte er al twee filmpjes over, want aandacht is zijn drugs), maar zwijgen ze over het onvermijdelijke sepot van het Openbaar Ministerie.

Dat er geen vervolging wordt ingesteld na een aangifte tegen mij is uiteraard koren op de molen van de aangevers. De simpele werkelijkheid (dat het kansloze aangiftes zijn), is te moeilijk om te begrijpen en niet geschikt om mee te beschadigen. De conclusie moet dus ook wel zijn dat ik voor het OM of de Staat werk (naast de CIA, AIVD, FBI, NCTV en Jeugdzorg) en aldus ‘bescherming geniet’.

Wellicht ten overvloede: dat is natuurlijk flauwekul, ik werk voor geen enkele instantie of organisatie. Sterker nog: ik heb niet eens een baas en ook geen loon. Ik ben al 25 jaar mijn eigen baas en leef (op buitengewoon prettige wijze) alweer heel wat jaren van de donaties van mijn lezers.

Maar goed, laten we eens wat aangiftes langslopen.

Micha Kat

De meest kansloze aangifte in de mondiale geschiedenis van kansloze aangiftes is wel die van Micha Kat. Een jaar geleden maakte Kat met veel gevoel voor drama en theater kenbaar dat hij zijn voetsoldate Alice Bosman naar het politiebureau had gestuurd.

De aanklacht? Medeplegen van kindermisbruik.

Voor de goede orde: medeplegen vereist een actieve deelname aan een gepleegd strafbaar feit. Er zou hier dus juridisch sprake moeten zijn van concreet kindermisbruik, waar ik ook nog eens actief bij ben betrokken.

Nu is Kat niet het scherpste mes uit de besteklade, maar zelfs hij weet in zijn gestoorde geest dat dit niet klopt. Kat had dus in al zijn ‘wijsheid’ de volgende constructie bedacht: Chris Klomp schrijft kritisch over complotdenkers, complotdenkers strijden tegen kindermisbruik, dus Chris Klomp is verantwoordelijk voor kindermisbruik.

Bent u er nog?

99,9%

Volgens Kat weiger ik (net als overigens de voltallige MSM en MAM) zijn zwakzinnige complotgebral kritiekloos te omarmen (Demmink, de zaak Lisa, Mark Rutte is een pedofiel, de aliens komen, Trump erkent het presidentschap niet, Els Borst is vermoord door Badr Hari, Bodegraven etc) en dus ben ik er actief onderdeel van.

Dat is feitelijk hetzelfde als zeggen: Micha Kat schrijft niet over 99.999999% van alle zedenzaken, dus Kat is medeschuldig aan die zedenmisdrijven. Een verwarde en ziekelijke logica die alleen in het diep gestoorde brein van Kat niet voor een knetterende kortsluiting zorgt.

Versnipperaar

Het zal u niet verbazen dat deze aangifte door de papierversnipperaar is gegaan. Het is dat ik druk genoeg ben, anders had Kat een aangifte aan de broek gehad van het doen van een valse aangifte. Ik zou zeggen: honderd procent kans op succes.

Naast dit verhaal, pompt Kat nog een ‘strafbaar feit’ van mij rond. Ik zou hem persoonlijk hebben bedreigd met ‘een paar beuken’ en een ‘knokploeg’. Ook dit is evidente onzin. Ik heb het zelfs nergens gehad over een knokploeg.

Wat ik wel heb gezegd is dat het mij niet zou verbazen als iemand Kat een paar beuken zou geven, als hij in Nederland zijn gezicht zou laten zien. Helemaal geen gekke gedachte ook, gezien de hoeveelheid mensen die hij volledig ten onrechte neer heeft gezet als satanische, kindermisbruikende moordenaars (waar hij zoals u weet ook voor werd veroordeeld).

Laurens Buijs

De in ongenade gevallen ontslagen docent van de UvA zal zich binnenkort voor de rechter moeten verantwoorden voor een hele smerige lastercampagne tegen meerdere personen, waaronder tegen mij. Wekenlang pompte Buijs online rond dat ik een vieze kinderverkrachter ben die ‘kinderen neukt bij de vleet’. Nadat ik aangifte had gedaan stuurde Buijs mij een mailtje, waarbij hij mij bedankte voor de interventie.

Volgens Buijs had iedereen hem in de steek gelaten en kreeg hij nu door mijn actie de hulp die hij nodig had.

Niet lang na de mailcorrespondentie stapte Buijs echter naar de politie, daarbij aangejaagd door een niet nader te noemen dame uit Rotterdam.

De reden?

Bedreiging

Ik had Buijs online een psychiatrisch patiënt genoemd en iemand die zijn huisgenoot met een mes had bedreigd. Tot mijn grote verbazing werd ik deze zomer door de politie in Amsterdam gebeld met de vraag wanneer ik tijd zou hebben om als verdachte te worden gehoord in deze zaak.

Na mijn uitleg erkende de aardige rechercheur kennis te hebben van mijn aangifte en op de hoogte te zijn van de geestelijke staat van Buijs, maar de officier van justitie in Amsterdam had nu eenmaal toch een paar vragen voor mij.

Op zich best opvallend, want toen ik ooit aangifte deed tegen roddelpad Jan Roos voor daadwerkelijke laster, seponeerde het OM die zaak vanwege een gebrek aan tijd.

Openbaar

Hoe dan ook: ik was uiteindelijk nog geen twintig minuten kwijt met het verhoor. De rechercheurs vroegen wat ik bedoelde met mijn uitlatingen (‘nou, precies wat er staat’) en ik verklaarde dat het wat apart is om te spreken over een verdenking van smaad (tegen een journalist notabene, iemand die vanuit zijn vakgebied zaken mag benoemen) als de gewraakte uitlatingen letterlijk in het openbaar door – checkt notes – de aangever zelf zijn gedaan…

Dat leest u goed. Buijs verklaarde zelf dat er aangifte tegen hem was gedaan wegens bedreiging met een mes. Notabene in een interview (op beeld) dat tot op de dag van vandaag op YouTube staat.

Patiënt

Maar is Buijs dan een psychiatrisch patiënt? Mag je dat zomaar zeggen? Daarvoor verwijs ik ook naar YouTube, waar we op beeld kunnen zien dat Laurens met Max van den Berg praat. Het interview is letterlijk opgenomen in een psychiatrische kliniek, waar Buijs gedwongen was opgenomen met een crisismaatregel, vanwege ernstige mentale problemen.

We horen Buijs zeggen dat zijn psychiaters van mening zijn dat hij last heeft van psychoses.

Laat ik verder volstaan met de mededeling dat het geen toeval is dat het Openbaar Ministerie rapportage opmaakt over de geestvermogens van Buijs voor de aanstaande strafzaak.

You can’t make this shit up.

Pas later ontdekte ik dat Buijs tijdens mijn verhoor al weken in detentie zat, onder meer op basis van mijn aangifte.

Fleur

Qua kansloze aangiftes ook een onbetwiste topper. U kent het verhaal van de jonge dame die mij al maanden stalkt, bedreigt, doxt en belastert inmiddels wel. Dat ga ik hier niet over doen. Van der Pols stapte ooit (meerdere keren) kordaat en strijdbaar naar de politie in Rotterdam om aangifte te doen van ‘online mishandeling’, laster en ‘psychisch geweld’.

De wereld op zijn kop.

Van der Pols heeft mij de afgelopen maanden niet alleen hinderlijk in het openbaar en in persoon opgezocht, ze heeft ook gezegd dat ik een kind heb misbruikt, een baksteen door mijn ruit heb gegooid, aan femicide (vrouwenmoord) doe, voor de Staat werk, haar website heb gesaboteerd, haar financieel probeer te raken en een psychopaat ben.

Veel duidelijker gaat laster niet worden.

Superfan

Haar Instagram-account ziet eruit als de slaapkamermuur van een 11-jarige superfan van Chris Klomp en Norbert Dikkeboom. Onze foto’s denderen je daar in veelvoud tegemoet, helaas dan wel weer inclusief allerlei lasterlijke teksten. Haar LinkedIn is al niet veel beter en haar X puilt uit van de leugens over ons.

Ons aandeel? We spreken de bijna dagelijkse laster van deze dame tegen. Met onderbouwing. Rustig en weloverwogen

Het zal u ook hier niet verbazen dat de aangiftes van mevrouw Van der Pols inmiddels allemaal in het ronde archief liggen. Van der Pols is recent ook door de politie te verstaan gegeven dat er niets voor haar gedaan kan worden omdat wij geen strafbare feiten plegen.

Inmiddels heeft ze zelf wel drie stopgesprekken gehad en was ze drie maanden geschorst bij de NVJ (waar ze helemaal niet thuishoort) vanwege bedreiging en belaging van mij. Ter verduidelijking: een stopgesprek kan alleen als de politie strafbare feiten constateert…

Robert

Robert van der Luitgaarden is een zelfverklaard slachtoffer van de boze elite. De man zou als kind misbruikt zijn door hooggeplaatste figuren. Een goed jaar geleden dook hij ineens op in het plaatselijke sufferdje Baarnsche Courant, met foto en al. In zijn knuisten een boekje dat hij ooit had geschreven en als kop er boven dat meneer aangifte had gedaan tegen journalist Chris Klomp.

De reden? Ik had hem een leugenaar genoemd en wilde niet erkennen dat meneer slachtoffer is van satanisch ritueel misbruik. Hij had immers ooit een vergoeding gehad van het Schadefonds Geweldsmisdrijven, dus hij was erkend slachtoffer.

Nu is het zo dat er helemaal geen officiële erkenning van slachtofferschap bestaat (het is niet dat je een oorkonde of zoiets krijgt) en een uitkering van het Schadefonds wil ook al niet zeggen dat je niet liegt. Het Schadefonds gaat namelijk niet over schuld en er is in dit geval ook nooit iemand veroordeeld voor wat Van der Luitgaarden allemaal naar buiten slingert.

Ook deze aangifte werd geseponeerd.

Joost Knevel

De bron van het Bodegraven-complot en inmiddels drie keer veroordeeld – zowel civiel als strafrechtelijk – voor een lange reeks kwaadaardige leugens. Knevel is boos en wil aangifte doen omdat ik onlangs in een verhaal op mijn site schreef dat hij ooit bij de politie in beeld was wegens betrokkenheid bij de gewelddadige dood van Carlo Picornie tijdens de voetbalrellen in Beverwijk.

Ik ga hier verder niet vertellen wie mijn bronnen zijn, maar betrouwbaarder dan deze bronnen bestaat niet.

Ironie

De ironie wil natuurlijk dat Knevel al jaren roept dat hem de mond wordt gesnoerd en hij inmiddels drie keer is veroordeeld (waarvan twee keer tot relatief lange celstraffen) voor zeer kwaadaardige leugens en zelfs bedreiging en opruiing, maar alsnog meent dat een ander de waarheid niet mag vertellen.

Knevel mag wel doodleuk mensen zonder enig bewijs uitmaken voor kindermoordenaar of kindermisbruiker, maar een ander mag niet wijzen op zijn eigen belastende verleden.

Het kan verkeren.

Eric Donk

De vroegere partner-in-crime van de veroordeelde complotdenker Micha Kat, Eric Donk van JDTV (een wappie-kanaal), maakt het wel heel bont. De beste man piept al weken dat hij aangifte wil doen tegen mij.

Wat is er aan de hand? Volgens Donk maak ik mij schuldig aan smaad/laster en aan de verspreiding van kinderporno.

Een wel heel brisante omkering van de feiten. Het staat namelijk vast dat Eric Donk jaren geleden kinderporno kreeg opgestuurd van Micha Kat. Donk opende de bestanden op zijn computer, bewerkte de (walgelijke) afbeeldingen met fotobewerkingssoftware en stuurde ze digitaal terug naar Kat, wetende dat hij die afbeeldingen op zijn website zou publiceren.

Het is exact dat verhaal dat ik heb gebracht, waarna Donk – zoals het een echte wappie betaamt – de zaken omdraait.

Volgens hem heb ik zelfs kinderporno op mijn website gezet.

Een brisante leugen, want wat ik heb gedaan is dat ik louter het screenshot van een mail online heb gezet. Een mail van de IJslandse host van Kat om precies te zijn, waarin tegen Kat wordt gezegd dat zijn site op zwart wordt gezet, vanwege de vondst van kinderporno.

Een screenshot dat Kat notabene eerder zelf had gepubliceerd.

Zwijgen

Ik kan het mij dan ook zelf moeilijk voorstellen hoe de gang naar de politie voor Donk zou verlopen. Wellicht als volgt:

Donk: ‘Ja, meneer de agent. Ik wil graag aangifte doen tegen een man die stelt dat ik kinderporno bekeek, bewerkte en doorstuurde’

Agent: ‘Dat lijkt mij serieuze laster! Wie doet nou in hemelsnaam zoiets? Waar haalt hij die misselijke leugens vandaan?’

Donk: ‘Eeeh…nou ja…eeeh…eigenlijk zijn het geen leugens en is het precies gegaan zoals hij het zegt, maar dat doet er even niet toe, want ik wil aangifte doen tegen meneer Klomp nu, want hij zegt dit en dat vind ik vervelend’

Agent: ‘Wacht even. Zegt u nu dat u kinderporno bekeek, bewerkte en wist te verspreiden? Is dit een grap? En waarom vertelt deze man dit? U erkent dit zelf??’

Donk: ‘Ja…nou ja….ja…eigenlijk wel. Ik heb het ook zelf meerdere malen op X gezegd dat ik dat heb gedaan. Ja, hij schrijft dat omdat hij journalist is en al 25 jaar over misdaad schrijft’

Agent: ‘Meneer Donk, u heeft het recht op een advocaat en u mag zwijgen als u dat wil. Loopt u maar even met mij mee’

Spekkers

Uit de oude doos. Michel Spekkers was een man die op een buitengewoon misselijke wijze mensen wist op te lichten. Voor het Algemeen Dagblad schreef ik een volledige pagina over zijn handel en wandel, inclusief gerechtelijke uitspraken. In plaats van niet te wrijven in een vlek, deed Spekkers aangifte van smaad, laster en stalking. Een jaar later zat ik op het bureau en werd ik door een rechercheur aan een verhoor onderworpen.

Wat bleek nu? Spekkers had aangifte gedaan van smaad en van stalking, omdat ik hem ‘honderden keren’ had benaderd in privé.

Ik geef toe, dat zou niet best zijn geweest.

Het was dan ook niet waar. Voor de gelegenheid rekende Spekkers twitterdiscussies tussen hem en mij mee als ‘ongewenst contact’ en zelfs contactmomenten toen we nog bevriend waren. Mijn herhaalde verzoeken om wederhoor (omdat Spekkers niet inhoudelijk reageerde op mijn vragen) vond meneer stalking.

Het zal u niet verbazen dat de officier van justitie de zaak seponeerde.

Recht

Begrijp mij goed: iedereen in Nederland heeft het recht om aangifte te doen. Ook tegen mij. Zo zit ons systeem in elkaar en dat is een groot goed. Maar na een stuk of tien geseponeerde aangiftes zou er toch bij deze mensen ergens een lampje moeten gaan branden, hoe zwak het lampje in eerste aanleg ook is aangelegd.

Heel misschien zou het besef door moeten dringen dat je voor een aangifte wel een concreet strafbaar feit nodig hebt. Louter en alleen uit pure rancune naar de politie stappen omdat je geen argumenten hebt om mij te bestrijden, gaat echt niet werken.

Binnen journalisten is er wel enige zorg over de stroom aan juridische procedures tegen journalisten. Men spreekt van een ‘chilling-effect’. Door de voortdurende dreiging van rechtszaken zijn er journalisten die niet meer alles durven te publiceren.

Gelukkig heb ik daar geen last van. Ze doen maar. Journalistiek is niet voor mietjes.

Gestrekt been

Ik durf hier wel te beweren dat ik er regelmatig met gestrekt been in ga op sociale media. Niet zo gek ook als je ziet wat voor een bagger ik dagelijks over mij heen krijg. Maar toevallig weet ik ook wel het een en ander van wet- en regelgeving. Ik kan scherp uit de hoek komen, maar in tegenstelling tot de mensen waar ik over schrijf, blijf ik wel binnen de kaders van de wet.

En dan is er nog iets. Ik zeg nooit zomaar wat. Als ik fel reageer, dan heeft dat een reden. Mede door mijn prominente aanwezigheid op sociale media, het duiden van kindermisbruik en het bestrijden van wappies, krijg ik dag en nacht de meest walgelijke laster over mij heen.

Haat

Ik schat zo in dat meer dan 80% niet eens bij anderen bekend is. Mensen wensen mij de meest agressieve vorm van kanker, een dodelijk ongeluk voor mijn naasten, de galg, een pijnlijke dood door messteken en ze blijven beweren dat ik kinderen neuk.

Het merendeel laat ik gaan, maar ik beschouw X wel als een kroeg. En in een kroeg laat je je ook niet ongeremd beschimpen, vernederen, beledigen, bedreigen en belasteren. Als ik dus scherp uit de hoek kom, dan heb je het daar 100% naar gemaakt. Dan is er iets aan voorafgegaan, dan heb je mij al bedreigd, uitgescholden of op een hele kwalijke manier neergezet als kindermisbruiker.

Toegestaan

En ja, dan reageer ik. En dan kun je het krijgen ook. Als ik rustig in een kroeg zit en iemand slaat mij ineens zonder enige reden op mijn hoofd, reken er maar op dat ik terugsla. Niemand die mij dat kwalijk zal nemen: sterker, het is juridisch nog toegestaan ook.

Kennelijk menen sommige mensen dat er geheel andere regels gelden op sociale media. Dat de ene partij constant de asociale klootzak uit mag hangen (doorgaans nog laf anoniem ook) en de ander dat lijdzaam moet accepteren.

Zo werkt het dus niet en zeker niet bij mij.

Doxing

Ik praat terug en als het moet doe ik dat buitengewoon stevig, maar wel binnen de kaders van de wet. Daar waar het lijkt alsof ik laster, hou ik slechts een spiegel voor. Daar waar het lijkt alsof ik dox (met een naam of een openbare foto), trek ik je simpel uit de anonimiteit om zo te laten merken dat je verantwoordelijkheid moet nemen voor wat je zegt.

Als je dat ziet als intimidatie of vrees aanjagen (de wettelijke vereisten voor strafbaarheid) dan geef je zelf al toe dat je niet goed bezig bent en dat louter het publiceren van je naam of foto jezelf al in de problemen brengt.

Feitelijk geef je daarmee dus aan dat je geen verantwoordelijkheid wil nemen voor wat je zegt. Dat je liever in volstrekte anonimiteit strafbare feiten wil plegen.

Maar zo zijn we dus niet getrouwd.

Rechter

En dan kun je aangiftes doen tot je een ons weegt, maar zoals ik de wet lees sta ik volledig in mijn recht om te doen wat ik doe. Leg zelf maar aan de rechter uit dan hoe het komt dat iemand je tegenspreekt.

Ik ga hier ook niet mee stoppen. Het zou van de gekke zijn als ik mensen die evident strafbare feiten plegen niet meer tegen zou mogen spreken.

Wen er dus maar aan.

Waardeer dit artikel!!

Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Je kunt mij ook met een vast bedrag per maand steunen: klik dan hier. Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.

Ik doneer:€ 1,50€ 3€ 5€ 10€ 25€ 100€ 250

Mijn gekozen donatie € -

Betalen