Belaagd door complotdenkers

Het is dinsdagochtend als een vast clubje complotdenkers zich weet te verzamelen voor de rechtbank in Den Haag. Hun held Joost Knevel staat terecht omdat hij opnieuw lasterverhalen online heeft gezet over vermeend satanisch ritueel misbruik in Bodegraven. Voor, tijdens en na de zitting weten de complotdenkers mij te vinden en belagen ze mij in een gecoördineerde actie. Een verslag.

Het is op zich niet zo heel interessant om een verhaal te schrijven over mijn confrontaties met wappies. Maar dat is deze keer anders. Omdat het veel zegt over de starre belevingswereld, de rancune en de haat van complotdenkers.

Mensen die de mond vol hebben van ‘alles is liefde’, maar in de praktijk de liefde niet eens kunnen vinden als ze er binnen vijf minuten drie keer over struikelen.

Kruimelcrimineel

Voor de mensen die Joost Knevel niet kennen: hij is een psychiatrisch patiënt en voormalig kruimelcrimineel, die bij hoog en bij laag stelt dat hij als kind slachtoffer is geworden van satanisch ritueel misbruik, gepleegd door onder meer Jaap van Dissel (RIVM), die volgens Knevel ‘een nekschot moet hebben’. Van Dissel kwam overigens pas tijdens de coronatijd ineens in het aangetaste geheugen van Knevel…

Een groep satanische daders wordt volgens Knevel de hand boven het hoofd gehouden ‘door de elite, de cabal’, waaronder Mark Rutte. Getuigen worden vermoord en het is de CIA die met hersenspoeling zijn brein en zijn geheugen weet te besturen.

Bent u er nog?

De rechtbank in Den Haag legde Knevel ooit een behandeling op voor zijn waanstoornis, maar het Hof zette daar een streep door. Zijn stoornis is te hardnekkig, daar kan geen behandelaar gaten in schieten.

Veroordelingen

Knevel is zowel civiel als strafrechtelijk al meerdere keren veroordeeld vanwege zijn lasterlijke en schadelijke teksten, maar zijn fans blijven hem vereren alsof hij een ware held is. Er is nooit enig bewijs gevonden voor zijn bizarre verhalen, zelfs zijn eigen moeder weerspreekt de aantijgingen.

Als de zitting om 11.00 uur moet beginnen, is er meteen rumoer op de gang. De parketpolitie heeft al geschoten hoe de sfeer is onder de vijftig opgewonden belangstellenden en verwijst alle aanwezigen resoluut naar de naastgelegen videozaal.

Daar is men het niet bepaald mee eens. Fakkeldreiger Max van den Berg schreeuwt zijn protest door de gang, schoffeert een agent (die kalm reageert: ‘Max, je moet gewoon naar de andere zaal’) en schreeuwt richting de zittingszaal dat God met Knevel is.

Bosman

Complotdenkster Alice Bosman, ook al veroordeeld voor lasterlijke teksten, schreeuwt als een driftkikker vol drama: ‘Dit is nou hoe het gaat in Nederland!’ door de gang. De persvoorlichtster moet de meute bij de deur weghouden.

Ik sta op dat moment al enige minuten naast Bosman (die mij nadrukkelijk opzocht) en krijg de volle laag. Op de haar kenmerkende treiterende toon, vergezeld van immer vuurspuwende ogen. Ze zegt dat ik er eenzaam uit zie, heeft gehoord dat mijn vriendin zegt dat ik thuis altijd huil en vraagt of ik nog babybloed drink.

Niet lang daarna moet ze van de politie naar een andere zaal en loop ik de zittingszaal binnen.

Die zaal is voor een groot gedeelte leeg, maar toch komt een potige vrouw pontificaal naast mij zitten en vraagt op dwingende toon of ik even rechtop wil gaan zitten (ik zit schuin omdat mijn laptop op schoot ligt).

Ik vertel haar dat ze ook gewoon een vrije plek kan gaan zoeken in de zaal, zodat we elkaar niet in de weg zitten. Stoelen zat immers.

Ze weigert.

Stalking

Ook als de politierechter begint, blijkt dat ik de gebeten hond ben. Volgens Knevel klopt het wel dat hij ondanks zijn voorwaarden filmpjes over Bodegraven op zijn Facebook heeft gezet, maar hij deed dat uit zelfverdediging. Omdat ‘rechtbankverslaggever Chris Klomp’ hem aan het ‘uitdagen en stalken’ was.

Ik heb geen idee waar Knevel het over heeft. Ooit stuurde ik hem een kort en zakelijk berichtje met de vraag hoe het nou precies zat met de moord op Carlo Picornie, iets waarvoor hij in het verleden in beeld was bij de politie.

De pers heeft het sowieso volgens Knevel allemaal gedaan, want zijn naam verscheen volgens hem  ‘negenhonderd keer’ in kranten, ‘zonder dat er aan wederhoor is gedaan’. Zelfs zijn medisch dossier ligt nu op straat (geen enkele krant heeft dat dossier gepubliceerd) en daar heeft hij last van.

Mensen staren hem na.

Even lijkt het alsof Knevel plotseling begrijpt hoe schadelijk het kan zijn als mensen tegen hun zin in het nieuws komen en zich niet kunnen verweren tegen aantijgingen, maar dat lijkt bij nadere beschouwing louter op hemzelf te slaan.

Veroordeling

Als de politierechter de verwarde complotdenker voor het schenden van zijn voorwaarden een celstraf van 25 dagen geeft, waardoor hij de volgende dag weer vrijkomt, buigt de vrouw naast mij zich iets verder in mijn richting en bijt mij venijnig toe dat deze uitspraak wel ‘een klap in mijn gezicht’ moet zijn.

Ook zegt ze dat ik maar eens goed moet nadenken over wat ik aanricht. Ik vertel haar op mijn beurt dat het misschien handig is als mensen die anderen kindermoordenaar of -misbruiker noemen eens na gaan denken over wat ze aanrichten.

Waanzinnige

Als ik op de gang mijn laptop open om nog wat tweets te plaatsen, draaft Alice Bosman op mij af. Een week geleden kreeg ik al een Whatsappje van haar dat ik op straffe van 5000 euro per overtreding moest stoppen om over haar te schrijven.

Bosman gaat pal naast mij zitten en vuurt als een waanzinnige vragen op mij af, waar ze het antwoord niet eens op wil horen.

Of ik coke gebruik. Of ik nog steeds babybloed drink. Of ik een huis heb op Ibiza. Of ik de zoon ben van Jaap van Dissel. Of ik vroeger zelf misbruikt ben. Dat ik ongelukkig uit mijn ogen kijk en dat alles binnenkort uit zal komen.

Als ze lijzig weer eens stelt dat alles liefde is, vraag ik haar naar haar aanstaande strafzaak. Bosman staat namelijk begin volgend jaar terecht voor mishandeling van een familielid en dat lijkt mij nou niet echt een sterk voorbeeld van liefde.

Het antwoord is veelzeggend. Van die strafzaak klopt niets, de dagvaarding is nietig en alles is verzonnen.

Ze denkt zelfs dat ik er iets mee te maken heb.

Corruptie

Ik had mij de vraag kunnen besparen natuurlijk. Bij Alice ligt het altijd aan een ander. Als een verwarde man haar iets vertelt, is het waar. Maar als een familielid aangifte doet van mishandeling, dan klopt er natuurlijk helemaal niets van. Het hele politieapparaat is corrupt, maar toen Bosman politieagent was, was zij dat natuurlijk weer niet.

Terwijl Bosman naast mij blijft zitten en regelmatig schamper en hooghartig lacht om wat ik zeg, neemt een andere vrouw het verhoor over. Waarom ik als onderzoeksjournalist niet uitzoek waar ‘de vermoorde kinderen’ zijn gebleven en waarom Joost Knevel geen aangifte mocht doen. En weet ik wel dat hogere machten binnen de commissie Hendriks (die stelt dat er geen bewijs is voor netwerken die kinderen op een satanische manier misbruiken) ervoor hebben gezorgd dat de waarheid niet naar buiten zou komen?

Ik probeer zo goed als ik dat kan antwoord te geven, maar niets van wat ik zeg dringt door. Het is tennissen tegen een muur. Ik vraag het gezelschap rustig waarom al die vermiste kinderen dan geen ouders of familieleden hebben die hen missen. Waarom hebben zij geen aangifte gedaan?

Bosman heeft het antwoord meteen paraat. Die zijn waarschijnlijk ook allemaal door de cult vermoord.

Ik had het kunnen weten natuurlijk. Het ontbreken van bewijs is het bewijs.

Hogere machten

Dan komt er weer een andere vrouw op mij af. Ze geeft mij eerst een hand en zegt dan dat haar man ‘door hogere machten’ is misbruikt en daar nog steeds iedere dag onder lijdt. Waarom heb ik daar geen begrip voor? Waarom geloof ik Joost Knevel niet? Waarom luister ik niet naar de slachtoffers?

Ik leg haar geduldig uit dat er nog geen begin van een aanwijzing is dat het verhaal van Knevel waar is. En dat ik al twintig jaar luister naar het verhaal van echte misbruikslachtoffers. In zittingszalen waar ik de mensen die ik nu voor mij heb nog nooit ben tegengekomen.

Na een spervuur van twintig minuten probeer ik maar weer eens een tegenvraag in de groep te gooien. Zowaar is het woeste gezelschap even stil. Ik vraag de vrouwen hoe het nou kan dat 50.000 agenten, 800 officieren van justitie en 2700 rechters geen satanisch ritueel kindermisbruik hebben kunnen ontdekken en een klein groepje huisvrouwen van middelbare leeftijd wel.

Is dan iedereen corrupt?

Ze kijken mij vol ongeloof aan. Natuurlijk is bijna iedereen corrupt. En de media ook. Maar binnenkort komt alles uit en dan moet ik maar eens uit gaan leggen waarom ik zweeg. Maar dan is het wel te laat. Dan is ‘de cult’ aan de beurt.

Vaccinaties

Als Alice zich weer in het gesprek mengt en vraagt waarom ik zo ‘raar’ uit mijn ogen kijk, wijs ik naar eer en geweten naar een recente operatie aan mijn rechteroog.

Aha! Dat komt door de vaccinaties!

Een jonge man links van mij ziet het anders. ‘Ik denk dat Chris helemaal niet gevaccineerd is. Dat doen ze niet binnen de cult. Daar hebben ze pillen voor’

Dan komt een andere vrouw van meer dan middelbare leeftijd op mij af, een kekke oranje bril op haar neus, kortpittig kapsel. Ze legt een hand op mijn knie en stelt zalvend dat ze hoopt dat ik eens mijn gevoel laat spreken.

Ik vraag haar of ze mij persoonlijk kent en zeg dat ik het vreemd vind dat iemand een dergelijk oordeel kan vellen zonder een ander te kennen. Wat weet zij nou over mijn gevoel?

Volgens de vrouw is dat gewoon hoe ze denkt. Dat is wat ze vindt. Als ik tegen haar zeg dat ik vind dat zij een naar mens is, druipt ze mopperend af.

Venijn

Ook Alice Bosman lijkt er klaar mee te zijn. Volgens haar is het gesprek afgelopen, maar na een paar minuten komt ze – als een klein kind dat voor het eerst Sinterklaas viert – terug en begint het van voren af aan.

Het is lastig uitleggen als je er zelf niet bij bent geweest, maar het venijn en het gif in de woorden van Bosman, die opvallend klein van stuk is, vallen op. Haar ogen spuwen vuur als ze maar door blijft ratelen, zonder een spoortje van twijfel. Ze lijkt bezeten.

Zoals ze ooit in de rechtbank in Zutphen woest een kruis om haar nek in de richting van een collega hield om de ‘duivel’ te bezweren. Ze is in staat om als een verbale mitrailleur zes vragen af te vuren, zonder te wachten op een antwoord.

Haar wil is wet. Zij is de Waarheid en het Licht.

Het heeft iets weg van borderline-gedrag. Alsof je een lachende vrouw ziet met droevige ogen, maar louter boosheid en haat hoort.

Koffie

Uiteindelijk komt ze grijnzend tot de conclusie ‘dat iedereen nu Chris Klomp aan gaat pakken’. Ik wens haar veel succes met die missie en beëindig het wonderlijke samenzijn om een kop koffie te kunnen halen. Op de gang pruttelt het gezelschap nog vol verontwaardiging achter mijn rug om na.

Dan hoor ik van een collega dat de vrouwen onderling hadden afgesproken om mij lastig te vallen.

Ergens is dat nog aandoenlijk ook.

Dialoog

De confrontatie met complotdenkers is op zich niet heel erg boeiend, maar legt wat mij betreft wel pijnlijk bloot hoe ze denken. Er is volstrekt geen ruimte voor dialoog. Je krijgt een hele bak letters over je heen en ondanks dat je uitleg geeft (Joost heeft wel aangifte gedaan, er is geen begin van een bewijs, er worden geen kinderen vermist, volgens zijn moeder is hij nooit op plekken geweest waar het misbruik zou hebben plaatsgevonden) dringt helemaal niets door.

Daarnaast is er de vreemde combinatie van zalvende woorden en verbaal agressief gedrag. Een vrouw als Bosman kan zich probleemloos beroepen op de liefde en het Licht, om binnen enkele seconden over te gaan op ‘we gaan je aanpakken’.

Zoals ze ook in video’s stelt dat ze ‘in het licht staat’, om vervolgens wel een beruchte (ex) lid van een motorbende op je af te sturen. Alles is liefde, behalve voor paarden, want Bosman werd een half jaar geschorst omdat ze een paardenpaspoort vervalste zodat het ten onrechte leek of haar paard een vaccinatie had gehad.

Ook hier was weer een derde de dupe, namelijk de jonge vrouw die wedstrijden reed op het paard van Bosman.

Vijandbeeld

Terwijl de groep vragen op mij af bleef vuren, dacht ik bij mezelf: deze mensen krijgen we nooit meer terug in de maatschappij. Ze staan niet open voor feiten, argumentatie of een andere invalshoek. De andersdenkende is de vijand, die moet gekleineerd worden en bestreden.

Werkelijk alles wat niet in de eigen beperkte denkwereld past moet wel corrupt zijn. Of zelf misbruikt. Of onderdeel van het satanisch ritueel misbruik. Iedereen die niet met hen eens is, is tegen hen en onderdeel van de cult.

Dat wat ze zeggen klinkt hen nooit onlogisch of vreemd in de oren, want ze worden voortdurend bevestigd door de eigen sektarische cirkel van gelijkgestemden.

Denkcirkel

De ideeën van deze mensen vormen feitelijke een perfecte denkcirkel. Ze geloven in satanisch ritueel misbruik door hooggeplaatste figuren en als daar geen bewijs voor is, dan komt dat omdat die hooggeplaatste figuren de deksel op de doofpot houden. Zo is er altijd meer dan ruimte genoeg om te blijven volharden in het eigen ongelijk.

Als iets volgens hen bewezen kan worden is het waar, als iets niet bewezen kan worden ook. En als ze worden veroordeeld wegens smaad of laster, dan is dat ook weer het bewijs dat ze de waarheid op het spoor zijn en ze monddood worden gemaakt.

Wat er ook gebeurt, zij hebben zo altijd gelijk. Niet zij zijn gek, de wereld is gek.

Een spookrijder? Ze zien er wel honderd!

En als een complot uitdooft en het applaus en de donaties verstommen, springen ze net zo makkelijk op een ander complot over.

Ontoerekeningsvatbaar

Begrijp mij goed. Wat wappies en complotdenkers over en tegen mij zeggen, doet mij niets. Ik hoor het aan en denk er het mijne van. Ik beschouw deze mensen in veel opzichten als (sterk) verminderd toerekeningsvatbaar. Als willoos slachtoffer van hun eigen frustratie, rancune en onmacht.

Doorgaans zijn dit mensen die vrienden en familie door hun onmogelijke gedrag weg hebben gejaagd en in elkaar een nieuwe familie hebben gevonden. Een familie waar geen tegenspraak heerst en de liefde alleen geldt voor mensen binnen de eigen bubbel.

Alles wat erbuiten valt mag zonder blikken of blozen worden beschadigd en lastiggevallen.

Kronkel

Waar ik meer moeite mee heb is dat deze mensen zonder blikken of blozen anderen verwijten schade aan te richten, terwijl ze zelf voortdurend mensen het leven zuur maken. Het vereist wat mij betreft een behoorlijke kronkel in je hoofd om anderen iets te verwijten waar je jezelf zo hardnekkig schuldig aan maakt.

Hoe kun je met droge ogen beweren dat journalisten die kritisch schrijven schade aanrichten, terwijl je zelf verantwoordelijk bent voor doodsbange ouders van overleden kinderen? Voor bedreigde medewerkers van een gemeente die thuis worden opgezocht? Voor intimiderende briefjes in de tuin van een lokale huisarts? Een huisarts die tijden niet meer naar het graf van zijn overleden vrouw kon gaan uit angst voor de toorn van doorgeslagen complotactivisten?

Voor 24-uurs beveiliging van een gewaardeerde hoogleraar? Voor letterlijke doodsbedreigingen?

Schofferen

Hoe kun je het voor jezelf verantwoorden om onschuldige mensen in het openbaar schuldig te verklaren aan satanische kindermoorden en kindermisbruik, maar tegelijkertijd de journalisten te schofferen die feitelijk over de zaak schrijven?

En hoe leef je met jezelf als je al voor de tweede keer een man met een waanstoornis voor de bus gooit voor je eigen zucht naar aandacht? Een man die eenzaam in zijn cel zit, terwijl jij op TikTok de grote strijder uithangt?

En dat alles ook nog eens onder het mom van Liefde en Licht?

Natuurlijk weet ik dat hier geen antwoorden op komen, want voor de verstokte complotdenker is logisch denken niet meer binnen bereik. Alles moet wijken voor de strijd. Familie, vrienden, waarheid, werk en uiteindelijk de eigen vrijheid.

Strijden voor vrijheid in een leven vol angst, vijandbeelden en paranoia. Opgesloten in je eigen gelijk.

Waardeer dit artikel!!

Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Je kunt mij ook met een vast bedrag per maand steunen: klik dan hier. Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.

Ik doneer:€ 1,50€ 3€ 5€ 10€ 25€ 100€ 250

Mijn gekozen donatie € -

Betalen