Maurice de Hond maakt weer naam en faam door als een geobsedeerde bromvlieg een verantwoord debat te saboteren. Zijn nieuwe fans sluiten hem in hun bange armen door zijn populistische aversie tegen het coronabeleid, maar de volksmenner zelf staat al heel lang bekend door dubieuze en zelfs criminele bemoeienissen met zaken waar hij geen verstand van heeft.
Voor wie denkt dat De Hond nu pas op de kansel staat om de overheid vanaf de zijlijn vermanend toe te spreken; dat is niet zo. Geloof het of niet, maar eind 1999 pleitte hij voor een overheidsadvies om te hamsteren. Gans de natie zou in ieder geval onverwijld ‘kaarsen, water, voedsel en brandhout’ in moeten slaan.
De zelfverklaarde goeroe van het ‘logisch denken’ voorzag tijdens de eeuwwisseling grote problemen door de millenniumbug, een soort ‘computervirus’ dat het ons digitaal onmogelijk zou maken om van 1999 naar 2000 te springen. De Hond roeptoeterde in de media dat de overheid het niet serieus nam en de rampspoed verkeerd inschatte.
Bange mensen van toen bleven nog jaren zitten met kilo’s ongebruikt brandhout en kaarsen.
Celstraf
Het zal voor zijn fans waarschijnlijk nog niet eens een schim zijn in het geheugen, maar op 22 november 2007 werd sociaalgeograaf, opiniepeiler en ondernemer Maurice de Hond door de strafrechter veroordeeld tot een voorwaardelijke celstraf wegens smaad. Op 25 april van dat jaar dwong de civiele rechter hem om ruim 100.000 euro te betalen aan de twee slachtoffers van zijn bizarre obsessie.
‘De Hond heeft duidelijk grenzen overschreden om aandacht voor zijn acties te genereren’, aldus een rechter met gevoel voor understatement.
De gelauwerde onderzoeksjournalist Bas Haan heeft er andere woorden over. Hij houdt het op ´levens verwoestend fake news’ en noemt De Hond ‘een van de prominentste manipulatoren van de publieke opinie’.
Kapotgemaakt
De slachtoffers van de acties van De Hond waren een volstrekt onschuldige man en zijn vriendin, die door zeer kwaadaardige beeldvorming sinds 2005 stelselmatig en willens en wetens kapot werden gemaakt. Omdat Maurice de Hond hen bij herhaling op een zeer grove en stalkende wijze aanwees als schuldig aan de moord op een oude vrouw.
Geen vingerafdrukken, geen DNA-sporen. Toch zei De Hond letterlijk in een landelijk uitgezonden interview op de vraag of ‘die man’ (de onschuldige man – CK) verantwoordelijk is voor de moord:
‘100% zeker. Hij moet de dader zijn’.
We hebben het dan over de Deventer moordzaak. Een zaak waarin de steenrijke weduwe Jacqueline Wittenberg in 1999 dood werd aangetroffen in haar woning in Deventer. De politie verdenkt fiscaal jurist Ernest Louwes. Daar lijkt ook wel enige reden toe, na de dood van Wittenberg zou hij het beheer krijgen over een stichting waar de miljoenen terecht zouden komen.
Moordenaar
Moordenaar Ernst Louwes werd onder meer op basis van DNA-bewijs en een analyse van telefoongegevens veroordeeld tot 12 jaar gevangenisstraf, maar de procesgang werd op een ongekend bizarre wijze gesaboteerd door Maurice de Hond, die als een niet te stoppen verblinde pitbull door alle muren van het fatsoen brak.
Pas in maart 2008 oordeelde de Hoge Raad dat schuld en straf bleven staan. Richard Eikelenboom, forensisch expert, zei er ooit het volgende over in het misdaadmagazine ‘Koud Bloed’.
‘Door publiciteit over DNA-onderzoek is in de Deventer-moordzaak een beeld ontstaan van een complot om een onschuldige man in de cel te houden. Dat klopt niet. Hoe meer onderzoek er is gedaan, hoe meer belastend bewijs er tegen Ernest Louwes is gevonden. Zoveel DNA-bewijs als er in deze zaak is gevonden, kom je maar zelden tegen’
Media-offensief
De Hond stortte zich na de moord niet alleen vol overgave op een media-offensief om zijn eigen onbewezen theorie te pushen, hij wees ook letterlijk en ontelbare keren met naam en toenaam de man aan die de moord volgens hem wel had gepleegd. Zonder wederhoor.
Een man die naar eigen zeggen een huisvriend was van de weduwe, door De Hond onterecht ‘klusjesman’ genoemd.
Er verschenen persberichten, De Hond schoof gretig aan bij tv-programma’s, stuurde brieven aan het koningshuis en startte rechtszaken. Zoals het een obsessieve stalker betaamt, ging hij daarbij alle perken te buiten.
Zo stuurde hij een topman van het OM een intimiderend bericht dat de man ‘een hoge rekening zal gaan betalen’. De advocaat van de ‘klusjesman’ kreeg een cynische melding over zijn slaappatroon.
De Hond huurde privédetectives in om zijn gedroomde dader te volgen. Als triest dieptepunt kreeg hij het voor elkaar om het graf van de weduwe te laten openen omdat hij zeker dacht te weten dat daar het moordwapen was verstopt.
Er lag niets.
De Hond deinst er bepaald niet voor terug om zijn strijd vilein en persoonlijk te maken. In 2006 mailt hij de vriendin van de ‘klusjesman’ een open brief.
‘Hij schreef dat hij wel wist dat ik in een liefdeloze relatie zat, ‘wij kunnen je wel redden, er staat een advocaat voor je klaar, kom maar naar ons toe, wij weten alles’.
Het leven van de klusjesman en zijn vriendin verandert in een nachtmerrie door de langdurige lastercampagne van De Hond, inclusief rechtszaken en zelfs openbare verhoren. De impact is duidelijk als je leest wat de vrouw daar achteraf over zegt:
“We hebben vanaf 2006 in een soort staat van beleg geleefd. Na de eerste paniek hebben we jarenlang gevochten tegen De Hond. Nu we van hem gewonnen hebben moeten we verder. Dat is verschrikkelijk moeilijk, want hij heeft ons blijvend beschadigd”
Objectief?
Hoewel De Hond feitelijk klap na klap kreeg in deze zaak (zo verloor hij zijn contract als opiniepeiler bij de NOS omdat hij schade berokkende aan het objectieve imago) en met recht kan worden gezegd dat hij door zijn obsessieve aard de levens van meerdere betrokkenen tot een hel maakte, was en is hij niet te stuiten. In een interview in september 2019 stelt hij nog door te gaan met zijn strijd.
‘De geschiedenis heeft mij geleerd wat het is om te leven in een staat zonder rechtsorde. Louwes interesseert me niet’.
Een gestoorde dynamiek die heel erg sterk doet denken aan complotdenker Wim Dankbaar, ook een man die geen ethisch besef kent en louter ter meerdere eer en glorie van zichzelf in de spotlights wil staan, ten koste van alles en iedereen.
Marchanderen
Maurice de Hond heeft er een handje van om te marchanderen als het hem uitkomt. In zijn populistische en ophitsende strijd tegen het coronabeleid moeten wetenschappers en wiskundigen (zie hiervoor bijvoorbeeld de draadjes van Daniel Tuijnman) hem er keer op keer op wijzen dat hij verkeerde verbanden trekt, correlatie en causaliteit door elkaar haalt en grafieken in zijn voordeel manipuleert. In augustus verwijderde LinkedIn zijn profiel na het verspreiden van nepnieuws. Pas nadat De Hond beloofde binnen het beleid‘ te blijven, kwam hij weer terug.
In april 2020 zegt De Hond voor 1,2 miljoen kijkers het volgende aan de talkshowtafel bij Op1 als het gaat om de vraag of we controle hebben over het virus: ‘Veel meer dan men denkt. De superspread-events zijn er niet meer en de gevallen die er nu zijn, zijn veelal in instellingen’.
Dat liep qua controle toch even anders.
Op 10 juni 2020 stelt De Hond tijdens een interview met de aan zijn lippen hangende ex-journalist Pim van Galen dat het dragen van mondkapjes in het openbaar vervoer deze zomer ‘eigenlijk bijna geen functie heeft’ omdat het virus ‘al bijna weg is’.
Daar blijft het niet bij. Volgens De Hond weigeren media en wetenschappers te erkennen dat het virus beslist niet overgedragen kan worden via voorwerpen. Het is onzin. Zo schaart het RIVM zich letterlijk achter onderzoek dat stelt dat de kans klein is om zo besmet te worden, maar wel degelijk aanwezig. Ook de media besteden wel degelijk aandacht aan deze vorm van transmissie.
Vochtigheid
En zo oreert ‘Google-expert’ De Hond door. Over hogere luchtvochtigheid in een woonkamer waardoor het virus minder kans heeft, een stelling die hij onderbouwt met data uit tropische landen, waarbij hij voor het gemak vergeet dat data uit andere landen onder invloed staan van onnoemelijk veel verstorende factoren zoals leeftijdsopbouw, leefomstandigheden en geografische verspreiding.
Als klap op de vuurpijl stelt De Hond dat het virus verdwijnt als superspread-events er niet meer zijn. Volstrekte apekool. Het sluiten van alle evenementen en de voltallige horeca blijkt het virus er helemaal niet definitief onder te hebben gekregen.
Heeft De Hond dan nooit gelijk? In een boeiend opiniestuk van hoofd communicatie artsenfederatie KNMG Michel van Baal staat daar een mooie duiding over.
‘We weten nog heel veel niet over dit virus en het is normaal dat bij iets nieuws de inzichten in eerste instantie alle kanten op schieten. Soms spreken ze elkaar ook tegen, dat hoort bij wetenschap. Het duurt even voor er wetenschappelijke consensus ontstaat, dat kan niet anders. En dan kan het best zijn dat iemand die het al heel vroeg ‘heel zeker weet’ achteraf op een onderdeel gelijk blijkt te hebben. In de wetenschap heet zoiets ‘toeval’.
Maurice de Hond heeft op onderdelen soms best gelijk, maar wie een beetje zoekt ziet dat hij zijn als uniek gepresenteerde ‘zelf uitgedachte‘ gedeelde kennis gewoon weer heeft van wetenschappers. Wat De Hond vooral en bij voortduring doet is drieduizend dartpijltjes naar een bord gooien om zichzelf trots op de borst te kloppen als een pijltje bij toeval in de triple 20 valt.
Anderhalve meter
Maurice de Hond stelt te pas en te onpas dat de door de overheid geadviseerde anderhalve-meter afstand krankzinnig is en veel schade toebrengt aan de economie en het welzijn van de Nederlanders. Op 23 juni 2020 zegt hij in Trouw ‘dat er geen enkele wetenschappelijk basis is voor de huidige coronamaatregelen’.
Opvallend genoeg draait hij behoorlijk bij als hij samen met een longarts en een ventilatie-expert een artikel publiceert in het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde (NTvG). In een passage over overdracht via direct contact staat het volgende:
‘Adviezen over het houden van 1,5 meter afstand en het consequent handen wassen zijn hier directe uitvloeiselen van. Hiermee wordt onzes inziens een derde wijze van virustransmissie sterk onderbelicht, namelijk via ronddwarrelende kleine deeltjes als micro-druppeltjes, aerosolen genaamd’
Een derde wijze dus. Dat klinkt bepaald niet alsof de twee eerdere manieren van overdracht onzin zijn. Nog los van het feit dat het RIVM de invloed van aerosolen (en ventilatie) wel degelijk benadrukt.
RTLZ
Op 16 december is De Hond te gast bij RTL Z. en daar blijkt opnieuw zijn opruiende aard. De Hond stelt vast dat de overheid ‘goochelt met de besmettingscijfers’. Op de vraag van de interviewer waarom de overheid dat zou doen, stamelt De Hond: ‘Ik kan dat moeilijk inschatten, maar ik stel alleen vast dat het gebeurt’.
Vervolgens speelt De Hond zijn grijze plaat af. Hij meent dat het aantal besmettingen toeneemt omdat er meer wordt getest. Een Trumpiaans-waanbeeld waarbij De Hond even vergeet dat mensen zich testen omdat ze symptomen hebben.
Dat is ook te zien in het percentage van positief getesten in bijvoorbeeld de periode tussen 27-11 en 01-12: steeds 11%. Dat het aantal zieken stijgt komt dus niet omdat er meer mensen worden getest, maar omdat er meer mensen daadwerkelijk symptomen hebben en zich dus laten testen.
Volksmenner
De Hond is een dominante spreker die als een narcistische volksmenner door het publieke debat gaat. Hij weet als geen ander dat het niet om de inhoud gaat, maar om de beeldvorming.
Hij weet ook dat de media daar gretig gebruik van maken. Er zijn altijd weer redacties die hem uitnodigen, die hem niet tegenover echte experts zetten of als ze dat wel doen, donders goed weten dat echte deskundigen niet in absolute zin en absolute waarheden kunnen spreken.
Echte wetenschappers laten ruimte voor twijfel, waar De Hond zijn gehoor keer op keer trakteert op rotsvaste gedachten en theorieën, die voor de volstrekte leek logisch klinken en dus wel waar moeten zijn. Het is dan ook bepaald geen toeval dat het radicaal-rechtse smaadblog De Dagelijkse Standaard en ophitshippie Willem Engel fan zijn van de goedkope retoriek van De Hond.
Twijfelzaaier
De Hond is de man in het publieke debat die bewust en op opruiende wijze twijfel zaait over de motieven van mensen die integer proberen een crisis te bestrijden. Zelf heeft hij de overtuiging van een dogmatische geloofsfanaat (‘ik weet inmiddels meer van het virus dan menig viroloog’), die alleen maar genoegen neemt met jaknikkers en mensen die hem onverkort steunen.
Toen hij het aan de stok kreeg met VU-politicoloog en maker van het Kieskompas André Krouwel, omdat de laatste een peiling in twijfel trok, reageerde De Hond zoals we hem kennen.
‘Wat ben jij toch een vileine klootzak. Deze tweet bewijst het. Een schande voor je vak en universiteit. Kom maar op met je bewijzen’
Maurice de Hond is religie. Hij blaft een oneindige stroom aan zwalkende onbewezen beelden, op Google gevonden halve waarheden en losse indrukken naar buiten, waar zijn naar hoop en vrijheid snakkende fans niet doorheen kunnen en willen prikken. Waarheidsvinding is zo verworden tot simplistische beeldvorming en de burger is de grootste verliezer.
De Hond zaait wantrouwen. Wij oogsten een overspannen zorg, demonstrerende wappies en burgers die niet meer het verschil zien tussen deskundigheid en blind activisme.
Waardeer dit artikel!!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Je kunt mij ook met een vast per bedrag per maand steunen: klik dan hier. Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.
