Ik denk in beelden. Mijn hoofd denkt er noodgedwongen bij wat ik niet altijd even goed weet. Denk even met mij mee. Je hebt de liefde van je leven gevonden. Ze is mooi. Leuk. Bijzonder. Ze is alles wat je wil als je verliefd bent en zeker denkt te weten dat dit het is. Oké,...Lees verder→

Oké. Dit gaat een beetje een raar stukje worden. Al was het maar omdat ik nogal boos ben. En gefrustreerd. En kwaad. En ook wel weet dat je dan eigenlijk niet moet gaan schrijven. Maar goed. Komt ie toch. Wat is er toch in godsnaam in onze straten aan de hand? En dat al heel...Lees verder→

Studente Mirjam de Rover (UvA) onderzocht onlangs de wereld van de rechtbankverslaggeving. En meer in het bijzonder twitterende rechtbankverslaggevers. Ik was niet blij met de uitkomst. Twitter is niet meer weg te denken uit de moderne communicatie-wereld. Voorlichters en journalisten hebben de moderne chatdienst in de armen gesloten en spinnen er lustig op los. Met...Lees verder→

Peter woont bij u in de straat en hij ziet er op het eerste oog heel normaal uit. Een baan. Een vrouw. Zoon. En dochter. Keurig koophuis. Geen vuiltje aan de lucht. Als Peter thuiskomt van zijn werk, trekt hij de voordeur achter zich dicht. De buren weten niet wat er zich achter die deur...Lees verder→

Mensen die zich voor de rechter moeten verantwoorden zijn niet altijd even betrouwbaar. Om het maar zacht uit te drukken. Ze liegen. Alsof het gedrukt staat. Draaien zich in duizenden bochten om maar niet te hoeven aanvaarden wat soms zo pijnlijk duidelijk op papier staat. Het is niet zo moeilijk om je daar kapot aan...Lees verder→

De sociale recherche in Groningen ging voortvarend van start. Omdat een stel van 41 en 40 jaar tussen 2006 en 2010 fraude zou hebben gepleegd. Met een bijstandsuitkering. En dat mag niet. Het stel liet de uitkeringsinstantie weten dat ze allebei in een ander huis woonden. Om te slapen, te eten en te verpozen. En...Lees verder→