Het zat er aan te komen. De rechtbankpijp is leeg. Hier staan nu 570 verhalen. Nog veel te maken. Maar nu even niet. De sleet zit er in. Steeds dezelfde insteek. De plaat is grijs. Het moet anders. Frisse blik. Oprechte verbazing. En er is elders genoeg te doen. Andere verhalen. Een mooie documentaire wellicht....Lees verder→

Ik schrijf wel eens stukjes over hoe menselijk verdachten eigenlijk wel niet zijn. En dat je serieus een probleem hebt als mensen zo boos zijn dat ze iets verklaren wat er niet is. En dat we mede daarom de rechten van verdachten moeten koesteren. Leuk. Zeggen mensen dan. Je schrijft hypothetische stukjes over wat zou...Lees verder→

Pauze. Omdat je cynisme kunt zien als een eigenschap. Of als een teken dat je iets anders moet gaan doen. Tot later. Misschien.  

Verhalen zijn nooit eenduidig. Behalve als het om slachtoffers gaat. Dan lijkt alles te wijken. Maar het kan nog erger. Kinderen. Van kinderen moet je afblijven. Altijd. Ze zijn weerloos. Verdienen onvoorwaardelijk onze bescherming. Mensen worden zonder uitzondering razend bij kinderleed. En daar hoef je niet eens ouder voor te zijn. Allemaal waar. Kindermishandeling dienen we dan ook...Lees verder→

Je hoeft de krant maar open te slaan om de gevaren van tegenwoordig op een rijtje te krijgen. Agressieve allochtonen. Dronken asielzoekers. Gewetenloze loverboys. In de krant staat de nachtmerrie van iedere vader. Een of andere onverlaat die iets in het drankje van je dochter doet en daarna doet wat hij graag wil doen met jonge...Lees verder→