Dit verhaal past hier niet. Omdat het niet om boeven gaat. Of politiek. Of een meninkje van een rechtbankverslaggever. En toch ga ik het vertellen. Dit verhaal gaat over twee mensen. U kent ze waarschijnlijk niet. Ze gaan relatief anoniem door het leven. Doen wat ze moeten doen. Zomaar twee gezichten in de massa. Eigenlijk […]

Zijn naam was Marcel. Zeventien jaar oud. Ergens laat in 1993 kwam ik hem tegen. Lange jongen. Helderblauwe ogen. Humor. We droegen een jaar lang hetzelfde uniform. Louter theoretisch gesproken was ik zijn meerdere. Als ik aan hem denk, zie ik zijn brede lach. Meestal sardonisch. Goeie gast. Maar hij had ook een zwarte kant. […]

  Ik heb nog nooit een zichtbare traan gelaten in de rechtszaal. Het leed is zelden mijn leed. Dat wil niet zeggen dat verhalen mij niet raken. Leed is onvoorspelbaar. De gruwelijkste verhalen bereiken mijn hart niet. Komen niet verder dan mijn oor. Mijn geheugen. Daar waar een simpel menselijk zinnetje mij tot in het diepst van mijn ziel kan […]

  Rechtbankwerk is eigenlijk een beetje raar werk. Zeker in vergelijking met de soms dynamische werkdagen van een misdaadverslaggever. Wij lopen ’s ochtends de rechtbank binnen en nemen na een kopje vers in de perskamer gezette koffie plaats op onze -inmiddels -vaste stoelen in zittingszaal 14. Om indien nodig uur na uur te luisteren naar rechters, […]

  Het jaar 2009 is bijna voorbij. Tsja, wat zal ik er over zeggen? Ik heb in dit jaar mijn weblog van 200 bezoekers per dag gestaag zien groeien naar 300 en daarna naar 500. Voor de kerstvakantie liep het zelfs op tot gemiddeld 700 per dag. In den beginne was ik al erg blij met 5000 […]

Het zijn gekke tijden. Als rechtbankverslaggever sta je zelf zelden in de publiciteit. Het gaat immers om de verhalen. Maar een rechtbankverslaggever die op het internet verschijnt, dat is andere koek. Ik heb het op deze site al meerdere malen gehad over de onprettige kant van het internet. Niet gehinderd door fatsoen of geweten knallen […]

Oke, ik kan er nu wel iets over zeggen. Ik ben in het diepste geheim samen met anderen begonnen aan een bijzonder project. Uniek voor Groningen, kan ik wel zeggen. Ik wil er nog niet al te veel over kwijt, maar het is de bedoeling dat mijn kennis van de misdaad in de stad Groningen straks gedeeld gaat worden met […]

  Ook rechters gaan op vakantie en dat betekent dat het erg rustig is op de rechtbank. Zo rustig dat mijn collega Rob Zijlstra de perskamer voor langere tijd heeft verlaten. Ik heb de opdracht meegekregen het fort te bewaken. Vakantietijd in de rechtbank betekent ook een drastische vermindering van de rechtszaken. En dat betekent weer dat […]