Het jaar 2009 is bijna voorbij. Tsja, wat zal ik er over zeggen? Ik heb in dit jaar mijn weblog van 200 bezoekers per dag gestaag zien groeien naar 300 en daarna naar 500. Voor de kerstvakantie liep het zelfs op tot gemiddeld 700 per dag. In den beginne was ik al erg blij met 5000 […]

Het zijn gekke tijden. Als rechtbankverslaggever sta je zelf zelden in de publiciteit. Het gaat immers om de verhalen. Maar een rechtbankverslaggever die op het internet verschijnt, dat is andere koek. Ik heb het op deze site al meerdere malen gehad over de onprettige kant van het internet. Niet gehinderd door fatsoen of geweten knallen […]

Oke, ik kan er nu wel iets over zeggen. Ik ben in het diepste geheim samen met anderen begonnen aan een bijzonder project. Uniek voor Groningen, kan ik wel zeggen. Ik wil er nog niet al te veel over kwijt, maar het is de bedoeling dat mijn kennis van de misdaad in de stad Groningen straks gedeeld gaat worden met […]

  Ook rechters gaan op vakantie en dat betekent dat het erg rustig is op de rechtbank. Zo rustig dat mijn collega Rob Zijlstra de perskamer voor langere tijd heeft verlaten. Ik heb de opdracht meegekregen het fort te bewaken. Vakantietijd in de rechtbank betekent ook een drastische vermindering van de rechtszaken. En dat betekent weer dat […]

  Zijn rechtbankverslaggevers wel eens bang? Al dat geschrijf over criminelen en al die tijd op de huid van boze nabestaanden, verongelijkte familieleden of opstandige vrienden. Altijd maar weer de boodschapper van het slechte nieuws. Gebeurt er dan nooit eens wat? Nou, nee. Eigenlijk niet. Ik heb hier en daar wel eens wat agressie meegemaakt. […]

   Rechtbankverslaggevers komen vaak terecht in een wereld van leed. Slachtoffers kunnen soms erg pijnlijk verhalen over wat ze door hebben moeten maken. Die verhalen blijven je soms even bij, al is er altijd afstand. Heel soms bereikt mij de kritiek dat je als misdaadjournalist/rechtbankverslaggever leeft van het leed van anderen. De een zijn dood is de ander zijn brood. Dat […]