Een aantal jaren geleden liep ik rond in het concentratiekamp Auschwitz. Een indrukwekkend symbool van wat door velen als de grootste misdaad ter wereld wordt gezien. De systematische vernietiging van het Joodse volk. Onder andere. Het was serieus koud toen ik door de beruchte poort van Auschwitz I liep. Ergens onderweg begon het licht te […]
Auteur archief: Chris Klomp
Een verstandige keuze
Volwassenen dienen in deze maatschappij verstandige keuzes te maken. En wie dat niet kan, moet hard aangepakt worden. Ricardo is 19 jaar oud en hij heeft een niet zo verstandige keuze gemaakt. Tot drie keer toe stond hij met een mes en een masker in een winkel. Om op indringende toon geld te vragen. Volgens […]
Het gevaar van status
Het zal je gebeuren. Je woont tot volle tevredenheid in een kleine gemeente in het Noorden van het land. Geld is niet je grootste zorg in het leven. Je hebt een mooi huis. Een paar aardige auto’s voor de deur. En dan komt ineens de post. Met een brief die aan duidelijkheid niets te wensen […]
Morgen zijn we dood
Ik sta nooit stil bij de dood. Ik ben er niet bang voor ook. Niet omdat ik zo dapper ben. Integendeel. Ik denk er gewoon niet over na. Sta op. Doe wat ik moet doen. Wat ik wil doen. De dood is niet van mij. Toch heb ik alle redenen om bang te zijn. Omdat […]
Het meisje en de wortels
Het is niet fijn om te weten en al helemaal niet om bij stil te staan. Maar kinderen worden misbruikt omdat mannen dat lekker vinden. En soms omdat de kinderen er zelf iets voor terugkrijgen. Janine is tien als iemand haar misbruikt. Ze komt in een pleeggezin terecht. De impact van het misbruik is er, […]
De pizza en de dood
Hij is boos. Laaiend. Ineens staan er allemaal mensen voor zijn deur. De stoep voor zijn woning is sinds een uur verboden terrein. Slordig gespannen rode politie-linten houden alles tegen wat er niet hoort. Inclusief de pizzakoerier. Vanuit het raam van zijn appartement schreeuwt hij naar de wereld. Dat het een schandaal is dat hij […]
‘Ik mag je niet slaan’
Het is donderdagochtend. Negen uur. De politie haalt dertig bewoners met spoed uit hun woning. Een buurman heeft de politie gebeld. Zijn gaskraan staat open. Maar de boze man is zelf nergens te bekennen. Politie en brandweer doen wat ze moeten doen. Ontruimen. Meten. Linten spannen. Iets voor half tien duikt de bewoner op. In […]
Pleur op met je hip
Moet alles altijd maar anders? Door de molen van de modernisering? Of is de tijd rijp om te behouden wat nooit met geld gekocht kan worden? Daar dacht ik aan toen ik vrijdagavond in het licht van mijn mobiele telefoon naar mijn auto zocht. In het stikdonker. De bevroren Waddenzee in de rug. Voor me […]
Komen en gaan
Het zat er aan te komen. De rechtbankpijp is leeg. Hier staan nu 570 verhalen. Nog veel te maken. Maar nu even niet. De sleet zit er in. Steeds dezelfde insteek. De plaat is grijs. Het moet anders. Frisse blik. Oprechte verbazing. En er is elders genoeg te doen. Andere verhalen. Een mooie documentaire wellicht. […]
Koester rechten van verdachten
Ik schrijf wel eens stukjes over hoe menselijk verdachten eigenlijk wel niet zijn. En dat je serieus een probleem hebt als mensen zo boos zijn dat ze iets verklaren wat er niet is. En dat we mede daarom de rechten van verdachten moeten koesteren. Leuk. Zeggen mensen dan. Je schrijft hypothetische stukjes over wat zou […]
Kuifje in Woltersum
Moet een journalist zich aan de wet houden? De regels volgen? Doen wat het almaar uitdijende voorlichterskorps hem of haar voorkauwt? Of moeten de regels wijken voor het verhaal? Op vrijdagmorgen 7 januari rond 05.00 vliegen een aantal journalisten in grote haast hun bed uit. De dijk bij Woltersum, een dorpje in Groningen, dreigt het […]
Pauze
Pauze. Omdat je cynisme kunt zien als een eigenschap. Of als een teken dat je iets anders moet gaan doen. Tot later. Misschien.