Ik schrijf over rechtspraak. Over rechters en straffen. Advocaten en verdachten. Maar nu even niet. Ik schrijf nu omdat ik zwaar onder de indruk ben. Van een man die ik niet ken. Nog nooit heb gezien. Van iemand die tijdens een onbelangrijke buurtbijeenkomst ineens van zijn stoel kwam en sprak. In enigszins gebroken Nederlands. Geen […]

  Kan liefde tussen twee mensen eigenlijk strafbaar zijn? Ja. En het kan je nog een flinke celstraf opleveren ook.  Peter is 23 als hij op het internet een meisje ontmoet. Van zeventien jaar. Het chatcontact gaat zo goed dat de twee elkaar ook wel eens in het echt willen zien. Digitaal is ook maar digitaal. En […]

  Waarom geven we moordenaars en verkrachters niet veel meer ruimte en vrijheid? Om lekker te zwemmen in de zee of te luieren tussen de bomen? Waarom geven we ze geen bijlen, kettingzagen en messen? En begeleiders zonder wapens? Ik zie het wel voor me. We verhuizen eerst alle inwoners van Schiermonnikoog naar de vaste wal […]

   Mag je een kind een opvoedkundige draai om zijn oren geven of niet? Nee. Zegt de rechter. Meestal niet. Ja. Zegt de ouder. Mag best een keer. Igor zit zenuwachtig met zijn voet te wippen als hij de rechter weerwoord geeft. In zijn stem trilt iets van woede. Boosheid over zijn vrouw. Zijn ex. De […]

  Ik probeer wel eens wat nuance aan te brengen als het gaat om seksueel misbruik. Meestal levert me dat de hoon van velen op. Tot de affaire Lucassen. Ineens blijkt zelfs de Telegraaf-reaguurder het woord begrip te kennen. Kamerlid Eric Lucassen (PVV) werd in 2002 veroordeeld tot een boete van 250 euro. Plus een week militaire […]

  Het is toch een beetje een rare rechtszaak. Voor in de rechtszaal zit de verdachte. Drie meter achter hem het slachtoffer. Hij zou haar hebben geslagen. En een duw hebben gegeven. In hun eigen woning. Ergens onderweg is het koffie-apparaat gesneuveld. De officier van justitie kijkt er streng bij. Want huiselijk geweld. Dat tolereren ‘wij’ […]

  Er zijn mensen die mij een daderknuffelaar noemen. Ik zou opvallend vaak begrip tonen voor de crimineel. Dat klopt. In mijn gedachten ben ik net zo crimineel als de mensen waar ik als rechtbankverslaggever over schrijf.   Iedere menselijke dwaasheid en tekortkoming, ieder menselijk falen, dient met mededogen te worden beschouwd, in het besef dat wij onze […]

  Mensen met een mening willen een straf nog wel eens louter koppelen aan een strafbaar feit. Doodslag. Poging moord. Minstens tien jaar. Want dat is rechtvaardig. Ik heb ruim drieduizend verdachten voorbij zien komen. En misschien ben ik wel gek. Maar ik koppel straffen al lang niet meer aan een strafbaar feit. Wel aan een strafbare dader. En de […]

Ik was vijftien en zij waren ouder. En met zijn tweeën. Ik zou wat hebben gezegd. Zij spraken via hun handen. En hun voeten. Gewoon. Midden op straat. Klap voor mijn kop. Val op de grond. Mensen fietsten voorbij. Harde schop. Zij keken niet om. Toen het voorbij was, stapte ik wankel op mijn fiets […]

  Mensen geven lezingen. Toespraken. Ze vertellen verhalen die soms tot nadenken stemmen. Op vrijdag 7 oktober 2010 begon een spreker in Norgerhaven zijn verhaal met een bijzonder citaat.  ‘..bij den nadenkenden menschenvriend is dikwijls met weemoed opgemerkt, hoe jammerlijk het is  gesteld met den zedelijken toestand dier ongelukkigen, welke, wegens gepleegde misdrijven, tot eene gevangenisstraf van een of […]

  Rechters zijn soms net opvoeders. Ze vertellen ons vanuit de rechtszalen in Nederland dagelijks hoe we ons moeten gedragen. Maar wat als hun norm niet langer de onze is? Dit verhaal gaat over de ideale werkelijkheid van rechters tegenover de banale werkelijkheid van alledag. Wie nog denkt dat rechters in Nederland strikt theoretisch en afstandelijk oordelen over schuld en strafmaat, vergist […]